امام جمعه رشت گفته: “رییس جمهور آینده باید از نیروهای انقلابی در دولت استفاده کند” که اگر منظور آقای پزشکیان باشد تأکید او بر تخصص و کارشناسی است و خودشان او را از جبهۀ انقلاب بیرون گذاشته اند و اگر آقای جلیلی که عضو جبهۀ انقلاب است و معلوم است از نیروهای جبهۀ انقلاب استفاده می کند.

امام جمعه ارومیه هم گفته “رییس جمهور آینده باید در انتخاب وزیران شریعت و دیانت را رعایت کند”. این هم در حالی است که هر دو به شریعت و دیانت و البته با دو قرائت مختلف باور دارند.

امام جمعه اصفهان هم گفته “اگر هوای نفس موجب رأی دادن باشد گناه است”. او البته مشخص نکرده مراد از هوای نفس کدام است.

امام جمعه قم هم از تعبیر “اسلام یزیدی” در مقابل “اسلام حسینی” استفاده کرده است در حالی که هر دو نامزد حسینی‌اند و یزیدی در کار نیست. او همچنین راهکار خنثی سازی را بهتر از رفع تحریم دانسته در حالی که می دانیم نظر یکی از دو نامزد این نیست و طبعا اگر رییس جمهور شود باید نطری را اجرا کند که بر اساس آن میلیون ها یارانی به او رأی داده اند نه نظر امام جمعه قم را.

امام جمعه مشهد هم گفته “فرد منتخب باید تحت حاکمیت الله و امام عصر بر مردم مدیریت کند”.

از همه بیشتر امام جمعه موقت تهران باید و نباید کرده. آقای حاج علی اکبری گفته:

– “رییس جمهور آینده باید خودش را باید برای تعهدات بسیار سنگین آینده آماده کند”. (مگر قرار بود آماده نکند؟)
– “باید به میثاق ملی ایرانیان و آرمان های امام و قانون اساسی و سیاست های کلی پای‌بند باشد”. (مگر قرار بود نباشد؟)
-” باید به سرعت از پوسته انتخاباتی خارج شود و با یارانش عازم میدان خدمت شود و کابینه جهادی و اهل و ایمان و تقوا تشکیل دهد”.
– باید کلماتی چون نمی‌شود و نگذاشتند و اختیار ندارم را از قاموس سخنانش خارج کند. ( یعنی اگر سنگ  اندازی کردند نگوید؟)

به نظر می رسد آقای حاج علی اکبری کلمه “خدمت” را درست متوجه نشده. امروز ایرانیان در حال انتخاب «عالی‌ترین مقام رسمی کشور بعد از رهبری» هستند نه خدمتکاری که باید به او امر و نهی شود.

با این همه چنین سخنانی نشان می‌دهد حدس می‌زنند احتمال انتخاب کدام یک بیشتر است که مدام باید و نباید می‌کنند و خط و نشان می‌کشند چون اگر خاطرشان از نامزد مورد علاقه و تبلیغ خودشان و صدا و سیما و معاون اجرایی دولت و پیامک‌های وزارت کشور و شهردار تهران و رییس مجلس آسوده بود این قدر باید و نباید نمی‌کردند.

شگفتا که یک کلمه در تقبیح رفتارهای زشت دو نامزد انصرافی در آستانه مرحله اول و وعده‌های دروغین و پوچ و پوک‌شان نگفتند و پرهیز هر دو نامزد نهایی از تکرار آن وعده‌ها را نستودند.

نوبت بعد که پشت تریبون بروند و خطبه بخوانند رییس جمهوری ایران مشخص شده است. کاش به جای اکتفا به متونی که از مرکز برایشان می‌فرستند افق تازه‌ای بگشایند.

امیدواریم فضا چنان تغییر کند که آنها ناگزیر از بیان سخنان نو باشند. البته یک اتفاق ویژه هم رخ داده و آن هم این که این جمعه و آن هم در تابستان و بعد از مدت‌ها و شاید برای اولین بار در تاریخ دیگر به زنان گیر ندادند و از حجاب و پوشش آنان نگفتند و از پاسبان‌ها هم به خاطر برخورد تشکر نکردند چرا که می‌دانند هیچ‌کس مسؤولیت طرح نور را بر عهده نگرفته است! هر چند حدس زده می‌شود اگر رییس جمهوری اصلاح‌طلب بر سر کار بیاید دغدغه حجاب و معیشت را باز هر جمعه از این تریبون‌ها بشنویم.