41 سال فراز و فرود در تلاطم امواج فتنه ها
اکوبورس: انقلاب به کوری چشم دشمنانش ماند؛ چون مردم سرافراز ایران مردانه پای وصیت رهبر فقیدشان که گفته بود اگر میخواهید کشور بیمه شود پای ولایت فقیه بایستید و آن را رها نکنید ، ایستادند و هرگز آن را رها نکردند .
به گزارش اکوبورس به نقل از افکار نیوز، سالها بود که زیر دست اجنبی زندگی میکردیم … استعمار و استکبار و استثمار ، ذلت و خواری و پستی و حقارت را تحمل میکردیم و دَم نمیزدیم . اجازه هیچ مشارکتی در وضعیت کشورمان و انتخاب سران مملکتمان نداشتیم . همه چیز وارداتی بود و فرمایشی . فساد و تبعیض و بی عدالتی بیداد میکرد . فاصله طبقاتی بین فقیر و غنی زیاد بود . و خلاصه اینکه نبود آنچه را که میخواستیم . آقا روح الله که آمد بلوایی به پا کرد . مردم را شیر کرد و وجدانهایشان را بیدار ساخت . اعتراض کرد ، بیانیه داد ، سخنرانی کرد ، علما را وادار به قیام کرد و تبعید شد . راهپیمایی شد ، تظاهرات شد ، رژیم ترسید ، خون و خونریزی راه انداخت ،کشت و کشتار شد ، ولی در آخر نتوانست تاب بیاورد، فرار کرد . روح الله آمد و شد امام ما . امام خمینی . همه برای بیعت آمدند و گفتند تو همانی که میخواهیم . سال ۵۸ بود . تازه اول راه بود . باید از صفر شروع میکردیم . روی ویرانه هایی از نداشته ها و ناامیدی ها ، آجر به آجر ، خشت به خشت ، سنگ به سنگ ، چیدیم و بالا آمدیم . خیلی ها به بهانه همراهی با امام خود را به بدنه نظام نزدیک کردند تا به پست و منصبی برسند ، ولی وقتی دیدند که امام تکیه بر ساده زیستی و رسیدگی به مستضعفین و روستاها و استقلال کشور و جهاد سازندگی دارند ، با هدف رسیدن به منافع شخصی، خیانت کردند. سالهای سختی بود . ترور شخصیتی و فیزیکی علیه بهترین نیروهای استراتژیک نظام همچون شهید مطهری ، بهشتی ، رجایی و باهنر در کنار خیانت افرادی چون بنی صدر و منافقان و سازمان ها و گروهکهای تروریستی ،ضربه های مهلکی به بدنه ما زد . تحمیل ۸ سال جنگ از سوی عراق به پشتوانه کشورهای ابرقدرت دنیا به ما که تازه در پله های اول مقاومت بودیم ضربه سنگین تری بود ؛ ولی طاقت آوردیم . دفاع کردیم و یک وجب از خاکمان را هم به دشمن ندادیم هرچند شهدای بسیاری را در این راه از دست دادیم. سال ۶۸ بود . دیری نپایید که امام از میان ما رخت بربست و تنهایمان گذاشت . فرماندهی این نظام به دستان با کفایت آقا سید علی سپرده شد . او که خلف واقعی خمینی کبیر (ره) بود . قطعا این وسط حسودانی که از پی روح الله به نان و نوایی نرسیده بودند ، تاب دیدن سید علی را هم نداشتند ، بیشتر حسادت کردند و خیانت کردند و سنگ لای چرخ انقلاب گذاشتند و چاله کندند و توطئه و دسیسه ساختند ، و البته که دشمن هم نفوذی های خود را بیشتر کرد . سید علی آمد و شد رهبر ما امام خامنه ای . ۸ سال دوران “سازندگی و توسعه اقتصادی” و ۸ سال دوران “اصلاحات و توسعه سیاسی” شد . روند کار آنچنان که میخواستیم طی نمیشد . افرادی با تفکر سرمایه داری و لیبرالی بر سرکار آمده بودند که مثلا قصد خدمت داشتند ولی عملا از بخش فرهنگ غافل شدند . “تهاجم فرهنگی” و “شبیخون فرهنگی” آن هشداری بود که آن روزها امام خامنه ای فریاد کشید و خائنان “توهم توطئه” خواندند و شعار “تساهل و تسامح” سر دادند و “گفتگوی تمدنها” و “آزادی بیان و قلم” را باب کردند و با “کنفرانس برلین” کلید ارتباط با اپوزیسیون خارج را زدند ! سال ۷۸ بود . فتنه ها روز به روز به اوج میرسید . نهادهای انقلابی چون صدا و سیما ، شورای نگهبان ، قوه قضاییه و سپاه پاسداران زیر سوال میرفتند . شک و شبهه به میان مردم تزریق میشد . روزنامه های اصلاح طلب مثل موریانه در حال خوردن پایه های اعتماد مردمی بودند . وقایع کوی دانشگاه و قتلهای زنجیره ای آن سال عجیب و غریب بود. ولی به مدد و لطف الهی و کلام نافذ رهبرمان امام خامنه ای مردم پشت انقلاب و رهبر ایستادند و با راهپیمایی ۲۳ تیر ماه ۷۸ مشت محکمی بر دهان یاوه گویان و خائنین به انقلاب کوفتند . مردم خسته از شعار و شعارزدگی ، اینبار به “توسعه و عدالت اجتماعی” رای دادند . گفتند “ما میتوانیم اگر بخواهیم” . تا حدودی هم موفق شدند . در طول آن چند سال پیشرفتهای عظیمی در حوزه نانو ،فناوری هسته ای ، هوا و فضا و… بدست آوردیم . سال ۸۸ بود . به دنبال دوره دوم انتخابات دولت عدالت ، موجی جدید از فتنه ها و آشوبها به پاخاست . با رمز “تقلب ” در انتخابات مردم را به شورشی سراسری در کشور تحریک کردند و دوباره پروژه کشته سازی و تخریب اموال عمومی موسوم به ” فتنه سبز” چندین ماه کشور را درگیر خود ساخت . دشمنان نفوذی داخلی به همراهی منافقان و دشمنان خارجی دست به دست هم دادند و با اهانت به مقدسات و هیاتها و حسینیه ها و مساجد ، قلوب ملت ایران را داغدار کردند . قیام ۹ دی ماه ۸۸ آبی بود بر آتش فتنه گرانی که فکر میکردند این انقلاب با اشاره ای از هم میپاشد و فرو میریزد اما باز هم مردم با بصیرتپشت سر رهبر و نظام و انقلابشان ایستادند تا دست نااهلان و نامحرمان به دامان این کشور آلوده نگردد. ولی هنوز اواسط راهیم . دشمن هر لحظه به فکر نابودی ماست . تحریمهای فلج کننده اقتصادی و نظامی و … را بر ما اعمال میکند . حتی اشخاص حقیقی و حقوقی ما را نیز تحریم میکند . فشارهای اقتصادی بر مردم زیاد میشود . دولت عدالت متاسفانه دچار غرور، فریفتگی و دنیازدگی میشود و برخلاف دوره اولش ، آرمانهای سازندگی و عدالتخواهانه اش به جنگ و دعواهای قومی-قبیلگی و حزبی بدل میگردد. در دوره دوم نمیتواند آنچنان از پس کنترل فشارها برآید . سوانح طبیعی چون سیل و زلزله نیز به مشکلات کشور اضافه میکند . “دولت تدبیر و امید” روی کار می آید . “کلید” حل مشکلات را به مردم نشان میدهد و به پشتوانه همان سران اصلاحات روی کار می آید . همتش را میگذارد بر “برجام” و “مذاکره با کدخدا” و راه حل نهایی نجات از بحران و فشارهای اقتصادی را تنها در آن میبیند . چندین سال مردم و معضلات کشور را به این بهانه معطل میکند ، چونان که دیگر واژه “کلید و تدبیر و امید” مستمسک تمسخر مردم واقع میشود . امام خامنه ای هشدار میدهد که آنها قابل اعتماد نیستند ! خوش بین نباشید ! ولی اعتماد میکنند . امام خامنه ای فریاد میزند که آنها پنجه ای چدنی در زیر دستکش مخملین دارند! اما باز هم دست آنها را به دوستی میفشرند و امضای آنها را تضمین میدانند ! سال ۹۸ شد . دوباره همان پروژه ، همان فتنه ، همان آشوب ، اما به بهانه بی تدبیری بالا رفتن قیمت بنزین ؛ باز هم تخریب اموال عمومی و کشته سازی و … . اینبار هم امام خامنه ای به واسطه اینکه “کار کارشناسی صورت گرفته” و “طرح مورد حمایت سران سه قوه” است و به دلیل پیامدها و بازتابهای محتمل در جامعه از نظر ساختاری و مدیریتی از طرح حمایت کردند تا کشور را از یک مهلکه امنیتی دیگر نجات دهند . به قول استاد رحیم پور ازغدی “سالهاست بعضی مسئولین میخواهند نظام را سرنگون کنند اما مردم نمیگذارند” و البته که لطف خداوند و عنایت امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف و رهبری حکیمانه امام خامنه ای نیز در این امر تاثیر شگرفی دارد . طبق گفته امام خامنه ای “این چیزهایی که شما می‌بینید، اینها حوادث طبیعی یک راه دشوار به سمت قلّه است؛ هیچ انتظار نباید داشت که اگر ما میخواهیم برویم به قلّه‌ی توچال یا قلّه‌ی دماوند، در راه چاله نباشد، سنگ نباشد، باد نباشد، دود نباشد، گاز نباشد؛ مگر میشود؟ امّا داریم میرویم، داریم میرویم، عمده این است. اصلاً نگران نباشید؛ این حوادث وجود دارد؛ اگر این حوادث نبود باید تعجّب میکردید.” و حالا در آستانه چهل و یکمین سال مقاومت پر افتخار در برابر هرگونه تهاجم و تهدید و توطئه و تحریم هستیم . شهدای علمی و هسته ای و شهدای ترور بسیاری داشتیم . نزدیک به چهلم شهید بزرگوار سپهبد حاج قاسم سلیمانی هستیم . او که وقتی بود بزرگ مرد مبارزه با داعش و دشمنان خارج از مرزها بود و وقتی رفت شهادتش ، وحدت بخش میلیونها انسان نه در ایران که در بسیاری از مردمان آزاده دیگر کشورها شد . انقلاب به کوری چشم دشمنانش ماند؛ چون مردم سرافراز ایران مردانه پای وصیت رهبر فقیدشان که گفته بود اگر میخواهید کشور بیمه شود پای ولایت فقیه بایستید و آن را رها نکنید ، ایستادند و هرگز آن را رها نکردند . باشد تا این انقلاب مقدمه ای شود بر پیروزی دیگر کشورهای مظلوم و آزادی مسلمانان از یوغ استکبار و استثمار و نابودی ظلم و فساد در جهان ان شاءالله . صفورا ترقی
