بلاکچین و مسائل حقوقی مرتبط برای بازارهای نوظهور(قسمت دوم)

اکوبورس: فناوری بلاکچین یا دفاترکل توزیع (DLT) ، یک پیشگام دیجیتال آشکار و مقاوم در برابر دستکاری است که به روشی توزیع شده اجرا می شود.
به گزارش اکوبورس، فناوری بلاکچین یا دفاترکل توزیع (DLT) ، یک پیشگام دیجیتال آشکار و مقاوم در برابر دستکاری است که به روشی توزیع شده اجرا می شود. این فناوری نو ظهور، که معاملات مستقیم در دفاترکل توزیع را بدون نیاز به یک مقام مرکزی یا یک واسطه قابل اعتماد امکان پذیر می کند، این پتانسیل را دارد که مدلهای اقتصادی را مجدداً مهندسی کرده و بازارها و محصولاتی را که قبلاً در بازارهای نوظهور در دسترس نبوده و یا سودآور نیستند را نیز ایجاد کند. با این حال، با وجود مزایای احتمالی بلاکچین، سازمانها همچنین باید ریسک های مرتبط و نحوه مدیریت آنها را در نظر بگیرند. این ریسک ها شامل چالش های حقوقی، دارایی های رمزنگاری، حفظ حریم خصوصی و حفاظت از داده ها، جلوگیری از دوبار خرج کردن و اختلالات ناشی از حملات سایبری (بعنوان مثال DDoS)، می باشد. در گذشته جهش های  نوآورانه مشابهی از جمله تجاری سازی اینترنت و محاسبات ابری، خطرات متعددی را در همین زمینه شناسایی و بر آن غلبه داشته است. بنابراین  ضروری است که بنگاهها کلیه ریسک های ذاتی در سیستم های بلاکچینی را درک نمایند، از جمله اینکه بتوانند به وضوح مشخص کنند که چه کسی پاسخگو و مسئولیت قانونی دارد.     تاثیر حاکمیت مسئولیت در رابطه با سیستم های غیرمتمرکز، سوال اساسی برای تنظیم کننده ها این است که چه کسی باید به دلیل نقض قوانین و مقررات، پاسخگو باشد. این مشابه مشکل تعیین مسئولیت پذیری در اینترنت قبل از ظهور بلاکچین است. مسئولیت پذیری احزاب مختلف که فعالیت های مربوطه را در اینترنت انجام می دهند، از بدو تأسیس تاکنون یک مشکل آزار دهنده بوده است. قبل از اینترنت، اطلاعات و سایر مطالب مانند موسیقی و فیلم فقط از طریق ناشران موجود با یک شبکه توزیع مستمر می توانست منتشر شود. در مواردی که موارد حقوقی در مورد محتوا وجود داشته باشد، به عنوان مثال موضوعاتی که با نقض حق چاپ و افترا روبرو شده است، ناشر کاملاً پاسخگو بود. در پرونده Google Spain v AEPD ، دیوان عدالت اتحادیه اروپا (CJEU) حکم داد یک موتور جستجو می تواند برای محافظت از داده های شخصی در رابطه با وب سایت های شخص ثالث که از طریق سرویس آن قابل دسترسی باشد، پاسخگو باشد. در این مورد تأکید شد که فعالیتهای موتور جستجو می تواند به وضوح از کارهای ناشر اصلی داده ها متمایز شود. آسیب دیدن موضوع داده نتیجه انتشار نبود، بلکه بیشتر از گسترده بودن این اطلاعات از طریق موتور جستجو است. در عوض، در یک سیستم بلاکچین عمومی، هیچ کس به راحتی مانند موتور جستجو پاسخگو نیست. در یک سیستم بلاکچین خصوصی، که در آن مالکیت و مسئولیت مشخصی وجود دارد، ممکن است تنظیم کننده ها انتظار داشته باشند که افرادی که سیستم را اجرا می کنند نسبت به داده های اضافه شده به سیستم توسط همه کاربران شبکه پاسخگو باشند. صاحب سیستم را می توان به عنوان امکان توزیع اطلاعات از طریق بلاکچین به روشی قابل مقایسه با موتور جستجو دید. این مسئولیت صاحب سیستم خواهد بود که با وجود عدم انتشار اطلاعات شخصی، از این داده ها محافظت کند. احتمالاً مالک مجبور است مجموعه ای از شرایط عملیاتی را بر روی صندوق خصوصی ایجاد کند که مطابق مقررات باشد، که همه کاربران به نوبه خود موافقت خود را با آن رعایت می کنند. < >چالش های مالیاتی استفاده از چارچوب های مالیاتی موجود در یک اقتصاد دیجیتالی، چالش های قابل توجهی برای مقامات مالیاتی ملی و جهانی ایجاد کرده است. به عنوان مثال، نگرانی های اقتصاد دیجیتال حداقل تا حدودی در محدوده نگرانی های فرسایش پایه و تغییر سود و دستکاری OECD است. در بعضی موارد، دولت ها پیشنهاد کردند که قوانین تخصیص سود “مجازی”، به جای مفاهیم تأسیس دائمی موجود، باید اعمال شوند. هند “مالیات برابر” را در پرداخت های انجام شده به برخی از ارائه دهندگان خدمات غیررسمی آنلاین، معرفی کرده است. اتحادیه اروپا اقدامات مشابهی را در نظر گرفته است. در دراز مدت، مفهوم “استقرار دائم مجازی” پیش بینی شده است.   این مباحث در حال انجام ممکن است پیامدهای مهمی برای پلتفرم دفاتر کل توزیع و بلاکچین داشته باشد. به عنوان مثال، بدیهی به نظر می رسد که معاملات رمزارزها به عنوان دارایی، یعنی براساس سود سرمایه، بدون استفاده از مالیات بر ارزش افزوده، پرداخت شوند. با این حال، صدور توکن های کاربردپذیر، به کارمندان، می تواند مناسب تر به عنوان درآمد مالیات داده شود. به همین ترتیب، به دلایل سیاستگذاری، مقامات دولتی ممکن است ترجیح دهند به رسمیت شناختن درآمد را تا زمان وضع یا ارائه خدمات زیربنایی، مانند مورد در اسرائیل، به تعویق بیندازند. اینها موارد پیچیده ای هستند که حتی در یک چارچوب BEPS ممکن است شیوه های مالیاتی رقابتی را ارتقا دهند که سایر مقامات ممکن است با نگرانی به آنها نگاه کنند. در مورد پلتفرم های غیر رمزنگاری شده، نگرانی از نوع BEPS ممکن است به روشهای ناخواسته صنعت و ساختارهای حاکمیتی را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال: سیستم عامل های DLT صنعت برای مدیریت زنجیره تأمین ممکن است به سمت متمرکز شدن گرایش پیدا کنند، به طوری که آنها متعلق به و تحت نظارت اسمی (مطابق با محدودیت های BEPS) از حوزه های قضایی کم مالیات باشند. به همین ترتیب، “قراردادهای هوشمند” که با کارآیی بیشتری روی بلاکچین انجام می شوند، ممکن است به صورت غیر خطی به عملیات متمرکز منتقل شوند تا از پرداخت مالیات مطلوب معاملات دفاترکل اطمینان حاصل شود. این راه حل ممکن است مطابق با هزینه کارآیی و اطمینان که تنها استفاده از یک معماری فقط بلاکچین ناشی می شود، باشد. < >طرز کار تنظیم کننده ها با صنعت برای اینکه صنعت مالی بتواند از مزایای کامل فناوری بلاکچین بهره مند شود، لازم است تنظیم کننده ها با این صنعت کار کنند تا اطمینان حاصل کنند که در صورت دستیابی به فناوری بلاکچین با حداکثر پتانسیل، می توان از رعایت مقررات استفاده کرد. در برخی از حوزه های قضایی، تنظیم کننده ها ممکن است ملزم به استفاده از قوانین مفصل و تجویز شده به نفع اصول کاملاً اعلام شده باشند که معیارهایی را که صنعت باید در آن فعالیت کند، تنظیم کنند. این امر باعث می شود مقررات به اندازه کافی انعطاف پذیر باشند تا طیف گسترده ای از سیستم هایی که بلاکچین اجازه می دهد را در بر گیرند. با این وجود، حتی در این حوزه های قضایی، تنظیم کننده ها باید با ذینفعان همکاری نزدیکی داشته باشند تا اطمینان حاصل کنند که تفکر آنها درباره رویه های قابل قبول صنعت شفاف است. مانند سنگاپور و انگلستان این تلاش ها می تواند با ارائه اطمینان “مسیر روشن” برای ورود به صنعت جدید و غیر سنتی از نوآوری پشتیبانی کند.   یک فرصت برای انطباق حقوقی با فناوری دفاتر کل توزیع می تواند استفاده از سندباکس های تنظیمی باشد. اینها امکان آزمایش خدمات با مشتریان واقعی در یک محیط کنترل شده بدون تحمیل پیامدهای تظیمی را فراهم می آورد.  تنظیم کننده ها می توانند درک عملکرد سیستم های بلاکچین را بدست آورند و برای شناسایی و توسعه روشهای انطباق با صنعت همکاری کنید. این امر به تنظیم کنندگان کمک می کند تا سطح مقرراتی را تشویق و نوآوری نموده و ضمن حفاظت کافی کاربران، توسعه راه حلهای فناوری را ترغیب کنند. یکی از چالش های سندباکس های قانونی اطمینان از جذابیت آنها برای شروع کار است. این جعبه ها باید نوآوری را تشویق و اجازه دهند تا تازه کارها رشد کنند، نه اینکه فقط ارزش تنظیم کننده را ارائه دهند. به عنوان مثال، تنظیم کننده ها به ناچار از پلتفرم های بلاکچین و دفاترکل توزیع که یک “خانه” برای ناظران قانونگذاری است، حمایت می کنند. از طرف دیگر، در سیستم های غیرمتمرکز، این نظر را دارند که همه شرکت کنندگان در قبال مسائل مربوط به انطباق مسئولیت دارند. به عنوان مثال، در رابطه با تنظیم مسائل مربوط به حریم خصوصی در سیستم های غیرمجاز، فرانسه اخیراً این عقیده را داشته است که فقط شرکت کنندگان فعال – آنهایی که به طور فعال داده ها را وارد سیستم می کنند، و نه فقط “گره” ها یا “ماینرها” که تأیید معاملات را به سیستم عامل ارائه می دهند، به عنوان کنترل کننده داده ها مسئولیت پذیر هستند. این روش ممکن است با اطمینان از پاسخگویی معنادار برای حفظ حریم خصوصی و داده های شخصی، منافع عمومی را “غیرقابل اعتماد” در مقیاس بزرگ متعادل کند. سرانجام، مسائل مالیاتی ممکن است همچنان چالش کشیدن صنعت را ادامه دهد. توافق جهانی در مورد اصول “اقتصاد دیجیتال”، می توان ظن یک محیط پراکنده مالیاتی جهانی را از بین برد، از یک طرف محیطهای کم مالیاتی که در جذب “تولیدکنندگان” هدف قرار می گیرند و از سوی دیگر، حوزه های قضایی برون مرزی، با هدف تحقق درآمد برون مرزی که به اعتقاد آنها ناشی از “مصرف” در قلمرو خانه آنها است. چنین محیط مالیاتی برای نوآوری، ایجاد ساختارهای مالیاتی پرخطر و ممانعت از سرمایه گذاران، نامشخص است. < >تحقق اهداف حاکمیتیطراحان سیستم بلاکچین ممکن است به دنبال تحریک رفتار خوب توسط شرکت کنندگان به منظور تحقق اهداف حکومت و کاهش خطر عدم رعایت مقررات توسط شبکه بلاکچین باشند. این ممکن است با تنظیم قوانینی انجام شود که در نهایت باعث ایجاد رفتار صحیح شود. به عنوان مثال، بیت کوین، ماینرها را تشویق می کند تا با پاداش دادن آنها به بیت کوین، معاملات قانونی را تأیید کنند. استخراج بیت کوین با دشواری و ناکارآمدی طراحی شده است و هزینه کردن آن برای هر گره ای که از پروتکل صحیح منحرف شود و نتواند پاداش دریافت کند، پرهزینه است.   طراحان سیستمهای بلاکچین می توانند با ایجاد آن در سیستم، از رعایت چارچوب قانونی و حقوقی اطمینان حاصل کنند. به عنوان مثال، شرکت کنندگان می توانند از سیستم خارج شوند، مگر اینکه و تا زمانی که آنها یک بررسی مناسب برای رعایت پولشویی داشته باشند. سیستم های غیر متمرکز فراتر از پلتفرم بلاکچین و دفاترکل توزیع، چالش های مهم مدیریتی و قانونی را برای شرکت کنندگان و پلتفرم ها به طور یکسان ارائه می دهند. خوشبختانه، این صنعت و تنظیم کنندها پیرامون اصول اصلی پلتفرم دیجیتال و عملیات برون سپاری فناوری اطلاعات، همسو شده اند و پایه ای محکم برای حاکمیت ریسک ارائه می دهند. عناصر اصلی شامل؛ مدیریت دقیق سوابق دارایی ها، نظارت بر انعطاف پذیری و تداوم تجارت، توسعه معیارهای ریسک عملیاتی و ادغام با ظرفیت مدیریت ریسک شرکتها، و پروتکل هایی را برای مدیریت داده در نظر گرفته است. دستورالعمل برون سپاری اختیارات بانکداری اروپایی برای بانک های اروپا، نمونه خوبی از چگونگی انتظار تنظیم کنندگان از بانک ها برای مدیریت ریسک برون سپاری است، خواه براساس فناوری های جدید مانند ابر یا خواه برای مدلهای سنتی تر. این اجتناب ناپذیر است که تنظیم کننده ها انتظار دارند که در همان سطح از مدیریت ریسک، دقت کافی و نظارت مداوم بر عرضه کنندگان سیستم های مبتنی بر بلاکچین داشته باشند. در شرایطی که “تأمین کننده”در آنجا مانند این وجود ندارد (به عنوان یک بلاکچین عمومی)، تنظیم کننده ها ممکن است به سختی تحت فشار قرار بگیرند که مسئولیت نظارت، مدیریت ریسک و گزارش دهی توسط کاربران را به عهده بگیرند. با اطمینان می توان فرض کرد که تنظیم کننده ها می خواهند اطمینان حاصل کنند که شفافیت و درک قراردادهای هوشمند در برنامه های بلاکچین و دفاترکل توزیع جاسازی شده اند. به طور مشابه می توانیم تصور کنیم که نهادهای شرکت کننده در سیستم عاملهای بلاکچین و دفاترکل توزیع می خواهند خواسته های خود را برای سیستم عامل های حاکم با یک نکته مسئولیت پذیری “تنزل دهند”. این حداقل نشان می دهد که حتی سیستم های بدون مجوز باز نیاز به درک متفکرانه کاربر و تخصیص مسئولیت، شاید شبیه سازمان های حاکم برای نرم افزار منبع باز برای جذب کاربران تجاری باشد. برای آینده نزدیک، همچنین ممکن است نشان دهد که استفاده از برنامه های مجاز و محدود، احتمال بیشتری دارد. اگر فرصتهای ذاتی در سیستمهای باز و بی اعتماد کاملاً پدیدار شوند، دو حوزه دیگر دولت برای تفکیک پذیری نیاز دارد. اولا: سازمانهای مستقل غیرمتمرکز ممکن است مکانیسم کاملاً جدیدی برای سازماندهی سرمایه و فعالیتهای تجاری ارائه دهند. با این وجود ساختار این حامل – با توجه به مدیریت ریسک ، حمایت از اقلیت ها و شفافیت – زمینه ای برای تحقیق و تحول در عمل است. ثانیا: این نگرانی وجود دارد که عدم وجود یک نقطه مسئولیت پذیری در بلاکچین یا دفاتر کل توزیع بسترهای نرم افزاری، آن را به یک سرمایه گذاری مشترک غیرقابل جمع تبدیل کند که در آن همه شرکت کنندگان به طور مشترک و به طور جدی مسئول نتایج هستند. این تا حدودی منعکس شده است، برای مثال، در تصمیم GDPR فرانسه که قبلاً بحث شد. با این حال، مانند برخی از سیستم های عمومی بدون مجوز، وقتی هویت آشکار نباشد، این رویکرد ممکن است مشکل ساز باشد و مسئولیت تقسیم را دشوار می کند. این دلیل دیگری است که ما سیستمهای کاملاً مستعار را حداقل در تنظیمات حساس یا تنظیم شده، قابل قبول برای تنظیم کننده نمی دانیم. نگرانی مهمتر این است که تداوم اهمیت این اصول ممکن است مانع از تحقق طیف گسترده ای از فرصتهای ذاتی در سیستمهای باز و بی اعتماد شود. بحث ما نشان می دهد که استفاده از این چهارچوب ها به طور مؤثر نیاز به یک نقطه مسئولیت پذیری در مورد حاکمیت و یا در عوض، برخی از اقدامات مشترک و چندین مسئولیت توسط همه شرکت کنندگان است. موضع جایگزین این است که – حداقل در کوتاه مدت – یک واسطه پاسخگو مورد نیاز خواهد بود. یک گزینه این است که پایه های صنعت، مشابه مواردی که برای نرم افزار منبع باز و مجوزهای محتوا وجود دارد، می تواند انتقال به عدم تمرکز جامع تر را تسهیل کند. گزینه دیگر این است که یک شرکت فناوری بخش خصوصی مسئولیت تهیه سیستم بلاکچین (که برخی از آنها به صورت غیر مجاز ارائه می شود) را به همان روشی که شرکت های خصوصی نرم افزار منبع باز ارائه می دهند، به عهده بگیرند. این گزینه ممکن است کل هدف استفاده از سیستم غیر متمرکز بلاکچین را شکست دهد، از آنجا که به طور مؤثر این سیستم عامل را متمرکز کرده و کاربران را ملزم می کند تا اعتماد کنند که ارائه دهنده به درستی عمل می کند (و به احتمال زیاد آنها را برای تهیه سیستم هزینه ای می پردازند). یک مدل جزئی، اما شاید به طور مؤثرتر، ممکن است شامل یک کنسرسیوم ارائه دهندگان بخش خصوصی باشد که مسئولیت، هزینه و تخصیص مسئولیت را با یکدیگر به اشتراک می گذارند.   نتیجه گیری   روشن است که تعدادی از نگرانی های مهم مدیریت ریسک برای هر سازمانی که مایل به اتخاذ فناوری بلاکچین است وجود دارد. با این حال، ما قبلاً بسیاری از این چالش ها را در قبال اتخاذ اینترنت به طور کلی و همچنین فناوری های دیگر مانند محاسبات ابری مشاهده کرده ایم. نکته مهم این است که سازمان واقعاً خطرات ذاتی سیستم را درک کند و اطمینان حاصل کند که این موارد در صورت لزوم به طور صحیح مدیریت و کاهش می یابند. مسئله مهم باقی مانده این است که ساختار چارچوب های قانونی و مقررات مربوط به آن برای دنیای غیرمتمرکز داده های بلاکچین طراحی نشده است. به ویژه، درک مسئولیت پذیری یک چالش اساسی است. برای ما روشن است که با پذیرش این فناوری مانند هر شکل دیگری از برون سپاری رفتار می شود. برای کسانی که مایل به اتخاذ این فناوری جدید هستند ، سه مدل بالقوه در نظر گرفته شده است: < >مدلهای خصوصی یا مجاز که در آن یک حزب یا گروهی از احزاب مسئولیت عملکرد سیستم را به عهده می گیرند. این ساده ترین مسیر است و هیچ تفاوتی با ترتیبات برون سپاری / محاسبات ابری نخواهد داشت. یک گره که توسط یک تنظیم کننده کنترل می شود نیز می تواند گنجانده شود تا به عنوان یک طرف خنثی عمل کند.سیستم های عمومی بلاکچین که در آن چهارچوب قراردادی مشخص بین شرکت کنندگان وجود دارد – این یک رویکرد “سرمایه گذاری مشترک” را بازتاب می دهد و به دنبال تخصیص مسئولیت و پاسخگویی به طرفین است. این امر می تواند به طور موثری با نوعی توافق نامه مجوز enduser انجام شود که شرط استفاده از پلتفرم عمومی را برای پیوستن به شرایط فراهم می کند یا شاید حتی چیزی که مانند یک صندوق باز به نظر می رسد، جایی که هر کسی می تواند بپیوندد اما یک ساختار قانونی و تخصیص خطر وجود دارد. به طور کلی، به نظر می رسد که این مدل باید از بدو ورود به سیستم اجرا شود.سیستم های عمومی بلاکچین که سازمان مسئولیت اجرای سیستم را بر عهده می گیرد. این امر می تواند از طریق سیستم های منبع باز مانند “دفاتر کل توزیع” باشد که دارای چهارچوب اصلی و امکان سازمان ها برای تغییر شبکه با توجه به نیازهای خود، مجوز دادن به کسانی که به آن احتیاج دارند و افرادی را که نمی توانند از آنها دور نگه دارند، ، داده می شود.صرف نظر از مدلی که توسط کسانی که به دنبال استفاده از بلاکچین هستند، مهم است که تنظیم کننده ها در رویکرد خود به این فناوری نوظهور انعطاف پذیر باقی بمانند و از مشاهده آن به شیوه ذره بینی که برای سیستم عامل های سنتی تر و متمرکز تر طراحی شده اند، خودداری کنند.   *مترجم: سمیه خجیرkhojir.lbma@gmail.com *نویسندگان: John Salmon and Gordon Myers * www.ifc.org/thoughtleadership – JAN 2019