حاشیه های مدیرعامل استقلال تمام شدنی نیست

 نکته عجیب اینکه او نمی‌پذیرد که سوتی داده بلکه وقتی مجری این موضوع را که ۲۵ سال قبل بساط لیگ آزادگان برچیده شده و الان رقابت‌های دسته اول به این اسم نامگذاری شده، قضیه را به خیال خودش با این صحبت‌ها جمع کرد: «ما گفتیم اگر فرصت شد برویم جام آزادگان را هم بگیریم.

ما که داریم برای قهرمانی در سه جام می‌جنگیم، خب برویم آنجا هم قهرمان شویم!» حضور افرادی مثل جویباری در چنین سمت‌های مهمی، تنها به نفع کسانی است که از ناآگاهی آنها در فضای مجازی تولید محتوا می‌کنند. وگرنه از مدیری با این سطح اشراف و تمرکز که حتی نمی‌گوید در این مورد اشتباه کرده، چگونه می‌توان انتظار داشت که استقلال به گل نشسته را به روزهای اوج بازگرداند؟

آقای مدیرعامل به وضوح اعتراف می‌کند انتخاب میودراگ بوژوویچ به عنوان سرمربی آن هم شب دربی، تنها برای این بود که برابر پرسپولیس «دکور نیمکت» حفظ شود! خب اگر به فکر این چیزها بودید که چند ساعتی ژوزه مورینیو را از فنرباغچه قرض می‌گرفتید و بعد از بازی هم مرخصش می‌کردید؛ اینطوری نه جو استقلال خراب می‌شد و نه بوژوویچ بدترین نتایج دوران حرفه‌ای خود را ثبت می‌کرد.

جویباری از فشار هواداران انتقاد کرده و می‌گوید این وضع باعث می‌شود او و همکارانش نتوانند در آرامش تصمیم بگیرند. او اشاره داشته که خودش از سال ۱۳۵۳ هوادار باشگاه بوده ولی این را نمی‌گوید که از آن زمان تاکنون، به تعداد انگشتان یک دست برهه‌هایی مشابه وضعیت فعلی در تاریخ آبی‌پوشان وجود داشته است.

سوالی که پیش می‌آید اینجاست که آیا خود نظری به عنوان کسی که مدعی است هوادار باشگاه محسوب می‌شود، بابت اوضاع این روزهای تیم و انفعال در تقویت ترکیب معترض نمی‌شد؟ الان با این شرایط که یکی از اعضای هیات‌مدیره تایید کرد فابیو کاریله بابت پیش قراردادی که برایش ارسال شده به باشگاه نوتیس داده و احتمالا وجه سنگینی دریافت می‌کند، چطور استقلالی‌ها صحبت جویباری را باور کنند که هیچ خطری در این خصوص باشگاه را  تهدید نمی‌کند؟