جنگ فوتبال ایران را به کدام سو می برد؟
کسی نمی‌داند آتش بس تا چه زمانی ادامه‌دارد اما همه نظر واحدی دارند که همه‌چیز از جمله فوتبال پس از جنگ ایران و اسراییل با گذشته متفاوت خواهد بود.
به صورت خاص درباره فوتبالی صحبت می‌کنیم که خارجی‌های مشغول در آن یکی پس از دیگری نوای رفتن سر داده‌اند و خیلی بعید به نظر می‌رسد مربی یا بازیکن سرشناس و بین‌المللی جدیدی هم برای ادامه فعالیت حرفه‌ای حاضر به حضور در کشورمان باشد. در این شرایط نقش ستاره‌های داخلی پررنگ‌تر می‌شود و اگر نتوان اوضاع را مدیریت کرد، احتمالا یک انفجار قیمتی را شاهد خواهیم بود.
سال‌هاست در خصوص افزایش بی‌حساب و کتاب دستمزد فوتبالیست‌های کشورمان سخن رانده می‌شود اما هیچ قانون و تبصره‌ای نتوانسته جلوی آن را بگیرد که هیچ، تنها به رواج رویه زشت زیرمیزی دادن سرعت بیشتری بخشیده شده. الان کار به جایی رسیده حتی گمنام‌ترین بازیکن لیگ برتری به راحتی از اعدادی مثل ۵ میلیارد و ۱۰ میلیارد تومان سخن می‌گوید. انگار برای آنها که جملگی در خانواده‌های از لحاظ مالی تحت فشار و کم بضاعت رشد کرده‌اند، اهمیتی ندارد دستمزد ماهانه یک کارگر طبق مصوبه اداره کار، به صورت پایه کمی بیشتر از ۱۰ میلیون تومان است. تازه اوضاع جنگی باعث رکود بسیاری از کسب و کارها و تعویق حقوق اقشار زیادی از مردم شده و مشخص نیست این اوضاع تا چه زمانی ادامه‌دار خواهد بود.
برای فوتبالیست‌ها اما این بهترین فرصت برای داغ کردن بازار است. در شرایطی که پیش از جنگ هم صحبت از ۱۰۰ میلیارد و ۱۲۹ میلیارد برای قرارداد یک فصل بازیکنان غیرملی پوش بود، حالا شاید اوضاع بدتر هم بشود. به هرحال بازیکنان خارجی دیگر تمایلی به حضور در ایران ندارند و همین موضوع حباب قیمتی نمونه‌های وطنی را بزرگ‌تر می‌کند. اگر پیش از این با همان ۱۰۰ میلیارد که از لحاظ ریالی بیش از یک میلیون دلار می‌شود امکان حضور یک بازیکن با کیفیت وجود داشت، حالا با مبالغ بالاتر هم کمتر خارجی راضی به بازی در لیگ برتر ایران خواهد شد. پس ستاره‌های فعلی که در حالت معمول هم بیش از کیفیتشان دستمزد می‌گرفتند، می‌توانند در این برهوت خالی از رقیب حسابی جولان بدهند و مدیران عمدتا منفعل هم چاره‌ای جز رقصیدن به‌سازآنها ندارند.
از حالا به بعد توپ در زمین فوتبالیست‌هایی است که در دوران سخت، با استوری‌های حمایت از وطن و توصیه به ابراز محبت نسبت به همنوعان، همبستگی‌شان را با ملت ایران نشان داده بودند. از الان به بعد معلوم می‌شود آن‌همه مایه گذاشتن از وطن و هموطن، تنها کارکرد مجازی داشته یا اینکه بازیکنان در واقعیت هم حاضر هستند با توجه به شرایط دشوار کشور و التهاب‌های فعلی، قید گرفتن پول بیشتر و خون به جگر کردن مشتی طرفدار بدون سرگرمی را بزنند یا خیر. با ذکر این نکته که در حالت عادی هم درآمد آنها نسبت به کیفیتی که در زمین چمن از خودشان ارائه می‌داند، خیلی بالاتر بود. پس دیگر کاری نکنید یکی از پیامدهای شوم دوران جنگ، گران قیمت‌تر شدن هر لگد شما به توپ باشد.
