وقتی هواداران استقلال آرزوی باخت تیمشان را دارند!
درخواست تعداد زیادی از طرفداران استقلال که در فضای مجازی جار زده می‌شود، باختن به سپاهان برای نرسیدن پرسپولیس به پلی‌آف لیگ نخبگان آسیا است.
انگار که تعریف هواداری در فوتبال ایران به قدری تغییر کرده که کسی نگران کوچک شدن تیم مورد علاقه‌اش نیست همه می‌خواهند فقط رقبا موفق نشوند! آیا این در قاموس یک تیم مدعی و با ریشه جایی دارد؟ ما که بعید می‌دانیم.
استقلال همین حالا هم فصل را در شرایطی به پایان می‌رساند که تعداد باخت‌هایش از پیروزی‌هایش بالاتر بوده و احتمال اینکه برای نخستین بار در تاریخ لیگ برتر با تفاضل گل منفی به ته خط برسد، از همیشه بیشتر است. در این شرایط جامه عمل پوشاندن به خواسته هواداران پرسپولیس برای شکست دادن سپاهان که در رده دوم جدول قرار گرفته و می‌خواهد در خانه خودش آسیایی شود، بسیار دور از انتظار به نظر می‌رسد.
کما اینکه خود پرسپولیسی‌ها هم امسال ۴ مرتبه برابر رقیب اصفهانی مغلوب شده‌اند و قطعا نمی‌توانند نسخه موفقیت برای تیم دیگری تجویز کنند! اما اینکه از یک هفته قبل بعضی از هواداران و شاید برخی از پیشکسوتان تیم (فقط عده‌ای) اعتقاد دارند برای تلخکامی رقیب دیرینه استقلال باید هفته آخر به سپاهان ببازد، طرز فکر مسمومی را به تیم القا می‌کند. یعنی آبی دوستانی هستند که منتظر دو رقمی شدن تعداد باخت‌های تیمشان در این فصل هستند بی‌آنکه اوضاع خودشان در درجه اهمیت قرار داشته باشد. استقلال دقیقا همین‌گونه در مسیر کوچک شدن قرار گرفت که امسال نتوانست هیچ‌کدام از تازه‌واردهای لیگ برتر را شکست دهد.
آن زمان که عدم تلاش بازیکنان و بی‌تعهدی سرمربیان خارجی به وزیر و وکیل ربط داده می‌شد، قابل حدس بود که روزگاری هوادارانی متولد شوند که برای تیمشان آرزوی باخت کنند! این حقیقت را هرکجای دنیا مطرح کنید، در علاقه و طرفداری‌تان شک می‌کنند اما اینجا هرکسی بگوید وظیفه بازیکنان این است که برای برد در هر بازی به میدان بروند، دشمن استقلال خواهد بود. در تنها تیم دو ستاره ایران در قاره آسیا با میلیون‌ها هوادار و جام و قدمتی که از همه باشگاه‌های کشور بیشتر است. پس چه فعل و انفعالی رخ داده که مطالبه دلواپسان این تیم ناکامی و رتبه نازل خودشان در جدول نیست و فقط می‌خواهند در حد یک سیاهی‌لشکر، غیرمستقیم جلوی رقیب دیرینه بایستند؟ تازه در راه رسیدن به پلی‌آف تورنمنتی که حتی رسیدن به آن هم مایه عذاب باشگاه‌های وطنی است، چرا که هیچ شانسی برای موفقیت در آن وجود ندارد.
بدون تعارف، این تنزل سطح استقلال که تاسی گرفته از منش هواداری‌اش است، می‌تواند آن‌قدر مخرب باشد که ناکامی، تبدیل به تنها خواسته مردم شود. یعنی بازیکنان راحت‌طلب با قراردادهای میلیاردی پیراهن آبی را به تن کنند، اما می‌دانند حتی در صورت نرسیدن به قهرمانی و بی‌آبرو کردن تیم، این شانس را دارند که با شکست خوردن‌های بیشتر سد راه رقبای دیرینه شوند و تازه در صفحات مجازی عده‌ای قربان‌صدقه‌شان هم بروند! استقلال به عنوان یکی از قطب‌های سنتی فوتبال ایران، باید پیشرو باشد و اصلا اجازه ندهد که برای سهمیه آسیایی در روز آخر لیگ از آنها سوءاستفاده شود. وگرنه که همین الان هم از لحاظ رتبه – با تمام احترام به تمامی تیم‌ها – آبی‌ها فرق خاصی با چادرملو اردکان و آلومینیوم اراک ندارند. ضربه کاری برای تبدیل شدن به تیمی معمولی، همین تزریق روحیه بازندگی است و بس. ای کاش استقلال حداقل به دست خودی‌ها تضعیف نشود…
