ادعای عارف همزمان با آغاز قطعی برق 1404: ناترازی ها پایان یافت!
در حالی که کمبود برق در سال جدید از همان روزهای اول سال نمایان شد اما معاون اول رئیس جمهوری از اتمام یا به حداقل رسیدن ناترازی برق خبر داده است.
از روز ۱۷ فروردین اخباری مبنی بر آغاز قطعیهای برق منتشر شد. مردم بسیاری از شهرهای کشور در روز هفدهم فروردین ماه، قطعی چند ساعته برق را تجربه کردند که در فصل بهار بیسابقه بود.
حال باید پرسید آیا معاون اول رئیس جمهوری از وضعیت ناترازی برق در کشور مطلع نیست یا مثبتاندیشی کاذب در مسئولان ایرانی آنها را به سمت چنین صحبتهایی سوق داده است؟
وضعیت ناترازی ۲۴ هزار مگاواتی
آن طور که عباس علیآبادی، وزیر نیرو، در جلسه کمیسیون انرژی در ۱۶ دی ماه سال گذشته اشاره کرد، ناترازی برق ۲۴ هزار مگاوات است.
او همچنین روز دوشنبه ۱۸ فروردین در دوره آموزشی توجیهی مدیریت مصرف برق جهت گذر از دوره اوج بار ۱۴۰۴، عنوان کرد: در اوج بار سال جاری پیشبینی میشود تقاضای برق به ۸۵ هزار مگاوات برسد، در حالی که در بهترین حالت ظرفیت تولید برق کشور ۶۵ هزار مگاوات است. این یعنی ناترازی برق در سال جاری از ۲۰ هزار مگاوات عبور میکند.
در چنین شرایطی، چطور معاون اول رئیس جمهوری وعده جبران ناترازی ۲۴ هزار مگاواتی در سه ماه را میدهد؟ این وعده در حالی مطرح میشود که در حال حاضر و با میزان مصرف ۴۹ هزار مگاواتی نیز کشور با کمبود برق مواجه است.
هرساله به دلیل عقبماندگی تولید از مصرف و البته رشد سالانه مصرف، رقم ناترازی برق هم به شکل مستمر افزایش مییابد. در چنین شرایطی که برنامههای بهخصوصی برای افزایش تولید برق یا افزایش بهرهوری مصرف وجود ندارد، نمیتوان نسبت به جبران ناترازی امیدوار بود.
مسئولان به جای انکار خاموشیها و وعده رفع ناترازی در سه ماه، بهتر است به وعدههای خود عمل کنند و حداقل اطلاعرسانی صحیحی در مورد خاموشیها داشته باشند.
شهروندان مدام از قطعی بیبرنامه برق خبر میدهند و با مراجعه به سایت اطلاعرسانی خاموشیهای شرکت توزیع برق تهران بزرگ، با خطای سایت مواجه میشوند.
این بدان معناست که اگر هر گونه اختلالی در فرایند پیامکها به وجود آید یا شهروندان نتوانند به سامانه «برق من» مراجعه کنند، از روش دیگری نمیتوانند ساعت اعمال خاموشی محل زندگی خود را متوجه شوند.
سامانه خاموشی
در نهایت باید گفت که نهتنها اطلاعرسانی درست در مورد خاموشیها انجام نمیشود، بلکه مسئولان بدون توجه به شرایط واقعا موجود کشور، با وعدههایی مانند اتمام ناترازیها قصد پر کردن فضای رسانهای با شعارهای مثبت دارند. شعارهایی که در واقعیت زندگی مردم جایی ندارد.