متعاقب این سخن مهدی فضائلی عضو دفتر فظ و نشر آثار رهبر انقلاب به نقل قول معاون حقوقی رئیس‌جمهور از رهبر انقلاب درباره اصلاح قانون تابعیت قهری واکنش نشان داد.

به گزارش ایسنا، مهدی فضائلی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس با اشاره به اظهارات حجت‌الاسلام و المسلمین مجید انصاری معاون حقوقی رئیس‌جمهوری درباره بیانات رهبری در زمینه اصلاح قانون تابعیت قهری، با اشاره سخن انصاری در شبکه ایکس نوشت: «۱-این، نقلی صحیح و مربوط به حدود دوماه قبل است. ۲-معظم له در پی درخواست نظر نسبت به اصلاح قانون درباره تابعیت‌های غیرقهری فرموده‌اند که مخالفند. ‏۳-تصمیم‌گیری درباره ضرورت اصلاح هر قانونی برعهده دولت و مجلس است. ۴-مجلس صرفا با فوریت لایحه مخالفت کرده است».

بعد از این توئیت از فضائلی تصور می‌شد که مجلس نسبت با دولت در اصلاح قانون مشاغل حساس همکاری کند تا هم بر شعار وفاق ملی و تعامل با دولت پایبند بماند، هم از نظر حقوقی نقایص قانون مذکور اصلاح شود و هم آنکه برخلاف سخن رهبر انقلاب اقدامی نکرده باشد اما در کمال تعجب گویا طیف‌های خاص زیر بار این دلایل نرفتند و در برای مثال مالک شریعتی یکی از مخالفان سرسخت حضور ظریف در دولت که در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سخنگوی علیرضا زاکانی هم بود نوشت که موضع فضائلی، موضع شخصی‌اش بوده و نباید به رهبری نسب داد.

نکته جالب آن است پیش از اصلاح‌طلبان و حامیان دولت جلیلی محبی، از چهره‌های اصولگرا و روحانیِ نزدیک به قالیباف، در توئیتی موضع مالک شریعتی را با موضع احمدی‌نژاد در جریان انتخابات سال96 مقایسه کرد و نوشت: « خب! حالا اینم پشت بلندگو» را به کسی فرمود که بیشترین ادعای انقلابی گری را داشت. راه او را نروید».

محمدمهدی شهریاری، عضو کمیسیون امنیت ملی هم تأیید می‌کند که سیاسی‌کاری نمایندگان نزدیک به پایداری باعث شده است که مسئله حقوقی-پارلمانی اصلاح قانون مشاغل حساس تبدیل به مخالفت این طیف با شخص ظریف شود. او گفته است: «برای حل این مسئله در مجلس پیگیر بودیم که آقای پزشکیان به رهبری مراجعه کرده بود که ایشان فرمودند لایحه‌ای در همین راستا تنظیم و به مجلس ارجاع شود که مشکل حل شود. منتها گاردی که اعضای جبهه پایداری در رابطه با ظریف گرفتند، موضوع سیاسی است و دنبال حل مشکل نیستند، به این ترتیب که هر جا بیانات رهبری به نفع آنها باشد، از آن استفاده می کنند و هر جا هم که سخنان رهبری با افکار این جریان در تضاد باشد، به صحبت‌های رهبری توجه نمی کنند».

بخش آخر صحبت شهریاری مهم است زیرا این رسم رادیکال‌هاست که به نوعی برایشان هدف وسیله را  توجیه می‌کند. آنها سال‌هاست که به اصلاح‌طلبان حمله می‌کنند که چرا در جریان تصویب لایحه مطبوعات در مجلس ششم وقتی نظر رهبری در مجلس اعلام شد، همچنان پیگیر تصویب آن لایحه بودید یا به طور کلی نه فقط اصلاح‌طلبان بلکه همه گروه‌ها کنار می‌زنند و چنین القاء می‌کنند که این فقط آنها هستند که ولایت و ولایتمداری را درک کرده‌اند اما در همین موضوع اصلاح قانون مشاغل خاص که ممکن است به ادامه استفاده از ظریف در دولت منجر شود، سخن رهبری را کنار می‌گذارند و بر طبل خود می‌کوبند یا به یاد داریم که در جریان رأی اعتماد مجلس به عباس عراقچی وقتی پزشکیان گفت که رهبری تأکید داشتند که از عراقچی استفاده کنیم، امیرحسین ثابتی، از نمایندگان نزدیک به پایداری و شریان، پشت تریبون مجلس آمد و استناد به سخنان رهبری را «بازی خطرناک» عنوان کرد و گفت: «کسانی برای رای آوردن عراقچی بازی خطرناکی رو شروع کردند و می‌گویند مگر نمی‌دانید یک نفر گفته حتما آقای عراقچی باید وزیر بشود؟ رهبری بارها گفته مجلس مستقل است و باید مستقل عمل کند».

نیروهای نزدیک به جبهه پایداری در همه این سال‌ها علیه ظریف انواع و اقسام اتهامات را زده‌اند و به هر ابزاری سعی کرده‌اند ظریف را تخریب کنند؛ ظریفی که رهبری بارها و بارها از او به عنوان نیرویی متدین و باورمند به انقلاب یاد کرده است اما همه اینها برای رادیکال‌ها مهم نیست زیرا مشخصا در خصوص ظریف آنها باید مخالفت کنند ولو با ایستادن در برابر مواضع رهبری زیرا آنها می‌دانند ظریف نماد گفت‌وگو و میانه‌روی است و با تخریب او و به حاشیه‌راندنش عملا میانه‌روی، اعتدال و مذاکره را به حاشیه می‌رانند.