در جریان صدوشصتونهمین جلسه شورای شهر تهران در ۲۲ مرداد سال گذشته تذکری با امضای ۹ عضو شورای شهر پایتخت (مهدی عباسی، مهدی اقراریان، ناصر امانی، علیاصغر قائمی، جعفر شربیانی، زهرا شمساحسان، جعفر تشکریهاشمی، سوده نجفی و حبیب کاشانی) مبنی بر انتصابات غیرقانونی علیرضا زاکانی، شهردار تهران بهویژه انتصاب حسین حیدری، داماد آقای شهردار تقدیم رئیس این پارلمان شد. در آن زمان امضاکنندگان تذکر مذکور شاید این روزها را پیشبینی میکردند که ۳۰ تابلوی ارزشمند به بهانه نمایش عمومی از موزه امام علی (ع) خارج شود و از دوبی سر دربیاورد برای فروش.
ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران آن زمان در مورد نقش حسین حیدری، گفت: «به دلیل گزارشهای زیادی که در زمینه دخالتهای مستقیم او – نهفقط مشاوره – به ما رسیده است؛ به نحوی که او در جلسات شهرداری امر و نهی میکند. [..]این موضوعاتی است که ما شنیدیم و میگویند که پدر دامادش در یک طبقه از سازمان فرهنگی و هنری نشسته و در بسیاری از اقداماتی که در این سازمان – مالی و غیرمالی – امر و نهی میکند.»
انگ سیاسیکاری به عضو شورای شهر
سوال این است که پای نزدیکان زاکانی در این ناکارآمدی و بیتدبیری در مدیریت سازمان فرهنگی هنری شهرداری در میان است؟ ناصر امانی در گفتگویی به این سوال پاسخ داده و گفت: «این یک استنباط است. اما ما نگران این نوع اقدامات بودیم که آن تذکرات را میدادیم. وگرنه دلیلی برای این تذکر وجود نداشت. هر اتفاق غیرقانونی که در رأس یک مجموعه صورت گیرد تبعات احتمالی بعدی آن روی دوش سازمان میافتد. این اقدام ممکن است یکی از تبعات آن تذکری باشد که ما دلسوزانه – در مردادماه سال گذشته – دادیم. اما به آن توجه نشد و در حال حاضر یکی از نمونهها و تبعات آن را میبینیم.»
او با تاکید بر برخورد با عاملان مسترد نشدن تابلوها به موزه امام علی (ع) گفت: «هنوز اثبات نشده که تخلفی صورت گرفته است. همین که اعلام شود تخلفی صورت گرفته و عوامل این تخلف معرفی شوند، عامل بازدارندهای است برای آنکه دیگر این اتفاقات تکرار نشود.»
امانی افزود: «اگر اثبات شود که تخلفی صورت گرفته حتماً از مراجع نظارتی درخواست میکنیم که به لحاظ قانونی با عوامل آن برخورد شود.»
این عضو شورای شهر تهران با اشاره به بیانیه سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران گفت: «به دوستان شهرداری پیشنهاد میکنم که بیانیه سیاسی ندهند. این سازمان طی این بیانیه موضوع را به دورههای قبل ربط داده است. نمیدانم این چه روالی در شهرداری است که بیانیهای به این شکل بدهد برای ایجاد فرافکنی و عضو شورای شهر تهران را به سیاسیکاری متهم میکنند. در حالی که من در تذکر خود استناد قانونی را مطرح کردم و گفتم ما مسئول حفاظت از اموال منقول و غیرمنقول شهرداری هستیم. تابلوها هم اموال منقول هستند. من گفتم که ارزش مادی آن مطرح نیست، ارزش معنوی این تابلوها مهم است. بالاخره این تابلوها به شهرداری اهدا شده که امانت صاحب اثر است و بههیچعنوان حق ندارند بدون مجوز آن را به فروش برسانند. اگر شهرداری تابلوها را خریده، سوال این است که تابلوها را خریدیم تا با فروش سود ببریم یا موزه را غنی کنیم؟ فروش تابلوها با این دو هدف مغایر است. امیدواریم توجیه نکنند بلکه از این به بعد این روشها را ادامه ندهند.»
فروش ۱۴ تابلو خارج از کشور
یکشنبه هفته گذشته باز هم ناصر امانی بود که از مسترد نشدن ۳۰ تابلو به قیمت ۵ میلیارد تومان خبر داد. او در جمع خبرنگاران گفت: «هفته گذشته در جلسه علنی شورای شهر تهران اعلام کردم بیش از دو ماه قبل از بیرون شهرداری گزارشی به دست ما رسید مبنی بر اینکه ۳۰ تابلو از موزه امام علی (ع) به امانت تحویل مؤسسهای شد. یکی از اعضای هیئتمدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری مصاحبه و اعلام کرد که از مدیران موزه این اطلاعات به ما رسیده است. من در اینجا رسماً این موضوع را تکذیب میکنم، چون این اطلاعات از خارج شهرداری به ما اطلاعرسانی شده است.»
او با اشاره به اینکه طی ۳ صورتجلسه این تابلوها از موزه خارج شده، افزود: «قرار بود این تابلوها ۳۰ تیرماه به موزه بازگردانده شود. اما بعد از این تاریخ سازمان فرهنگی هنری شهرداری تفاهمنامهای با آن مؤسسه منتقد کرده و ضمن تاکید بر تحویل امانی تابلوها، مقرر شده که یک هیئت کارشناسی (۳ کارشناس از سازمان فرهنگی هنری شهرداری و ۲ کارشناس منتخب مؤسسه) تابلوها را قیمتگذاری کنند تا به فروش برسد. یعنی ۳ روز بعد از آن که تابلوها تحویل مؤسسه میشود. در حالی که معاون شهردار پس از تذکر من در صحن شورای شهر تهران رسماً اعلام کرد که تابلوها برگشته است. بعد از آن عضو هیئتمدیره – مؤسسه مذکور – گفت که تابلوها تحویل ما شده و برخی از آنها نیز به فروش رسیده و قیمت کل آن ۳ میلیارد تومان است. در حالی که طبق لیست قیمت تابلوها که شهرداری ارائه داده، ۵ میلیارد و ۳۵۰ میلیون تومان است. چطور قیمت کل تابلوها کمتر از ۳ میلیارد تومان شده است؟»
این عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه فروش تابلوهای موزهها مصوبهای دارد، تاکید کرد: «سال ۸۱ هیئت دولت طی مصوبهای – که شامل مؤسسات عمومی هم میشود – روالی برای فروش تابلوها مشخص کرده است، اما در فروش این تابلوها این روال طی نشده است.»
ویژهسازی محل زندگی وزرا
مهدی اقراریان، عضو شورای شهر تهران روز گذشته و در جریان دویست و شصت و چهارمین جلسه شورای شهر تهران، درباره تبعیض مناطق شهرداری در صحن علنی توضیحاتی ارائه کرد. او گفت: «این دوره مدیریت شهری، این شهردار و شهرداری از عجایب روزگار است. ما با یک ساختار مدیریتی آشفته بهویژه در حوزه پسماند مواجه هستیم که شهر تهران تمیز نیست. رضایتمندی مردم هم با جایزه، تشویق و گزارش محقق نمیشود.»
او افزود: «مردم هم میبینند که زبالهها در خیابان ریخته شده، زبالهگردها و کودکانی ۱۳ تا ۱۵ ساله که با لباس پیمانکار شهرداری در زباله غلت میزنند. قبل از اینکه آقایان از بازدیدهای ما به عنوان منتقدان آقای زاکانی در مناطق اختلال ایجاد و سنگاندازی کنند، شهروندان در ملاقاتهای مردمی میگویند که در تهران مناطق ویژه و در آن مناطق ویژه هم محلههای ویژهتر وجود دارد. مثلاً جایی که خانه مسئول یا وزیری در آن واقع شده است. اما دلها باید بسوزد برای مناطق جنوبی شهر تهران. این شهروندان ما فراموششدگانیم. به آقای زاکانی گفتیم اگر شما آنها را نمیبینید بیا ما آنها را به شما نشان دهیم. قرار بود شهردار تهران که بالای سرما قرار دارد بیشتر از پنجره جنوبی به شهر تهران نگاه کند، اما به نظر میآید بیشتر از پنجره شمالی به تهران نگاه میکند. شمال تهران هم اتفاقات عجیب و غریبی میافتد. هفته گذشته در یکی از مناطق شمالی یک باغ که متعلق به دستگاههاست را ۳ بار آتش زدند و به مردم محل گفتهاند ما به کسانی وصل هستیم که هر کاری دلمان بخواهد انجام میدهیم. اما مردم با آنها تعیین تکلیف میکنند.»