این در حالیست که در همین چند سال اخیر تیم‌های پایه والیبال ایران توانستند در رقابت‌های آسیایی و جهانی موفقیت‌های زیادی کسب کنند و در حال حاضر تعداد قابل توجهی از بازیکنان این تیم‌ها در تیم ملی بزرگسالان حضور دارند؛ بازیکنانی همچون امیرحسین اسفندیار، مهدی جلوه، محمدرضا حضرت‌پور، پوریا خانزاده، مبین نصری، عرشیا به‌نژاد و …
اینکه چرا والیبال ایران با وجود موفقیت در رده‌های پایه نمی‌تواند در رده بزرگسالان عملکرد قابل توجهی داشته باشد تنها یک دلیل دارد؛ پروسه انتقال بازیکنان پایه به تیم ملی بزرگسالان به درستی طی نمی‌شود. بازیکنان در رده‌های پایه در اوج بی‌تجربگی هستند و در پروسه رقابت‌های باشگاهی باید این تجربه را کسب کنند؛ اما از آنجایی که لیگ برتر والیبال ایران سطح بسیار پایینی دارد بازیکنان جوان نمی‌توانند روند حرفه‌ای‌گری را در این لیگ بیاموزند و در نتیجه با همان تفکر آماتورگونه‌ای که در تیم‌های پایه داشتند راهی تیم ملی بزرگسالان می‌شوند.
هر چند نسل طلایی والیبال ایران هم یک شبه به پختگی نرسید. کمتر کسی به یاد دارد این نسل پیش از ولاسکو چه شرایطی داشت. از طرفی همه بازیکنان نسل طلایی را نمی‌توان ستاره قلمداد کرد و تنها برخی از آنها همچون سعید معروف، محمد موسوی، امیر غفور و شهرام محمودی دارای کیفیت بین‌المللی بودند.
ضمن اینکه ولاسکو را هم نباید تنها دلیل موفقیت‌های نسل طلایی والیبال ایران قلمداد کرد؛ چرا که او در اولین سال حضورش در والیبال ایران تا آستانه اخراج هم پیش رفت. هر چند این مربی خدمات زیادی به تیم ملی کشورمان ارائه کرد.
این روزها فدراسیون والیبال در حال مذاکره با مربیان بزرگی از کشورهای مختلف است. قطعا هر مربی‌ای که هدایت تیم ملی والیبال ایران را بر عهده بگیرد نمی‌تواند در کوتاه مدت کار خاصی انجام دهد و باید همچون ولاسکو زمان کافی برای ایجاد تغییرات در والیبال ایران داشته باشد.
مشکل بزرگی که در حال حاضر به جان والیبال ایران افتاده فعالیت پررنگ دلالان است. این دلالان که در حال حاضر در فضای مجازی فعالیت زیادی می‌کنند با برخی باشگاه‌ها روابط ناسالمی دارند و باعث شدند جا برای بازیکنان و مربیان باکیفیت تنگ شود. قطعا تا زمانی که دست آنها از این رشته کوتاه نشود با هر مربی خارجی، والیبال ایران نمی‌تواند روزهای خوشی را تجربه کند.
فدراسیون والیبال مسیر درستی را برای انتخاب سرمربی تیم ملی والیبال طی می‌کند و بر خلاف گذشته دیگر خبری از کمیته فنی که اعضایش به دنبال منافع خودشان بودند نیست. این اتفاق می‌تواند منجر به انتخاب بهترین گزینه از بین مربیان بزرگ خارجی برای نشستن روی نیمکت تیم ملی شود.