1 – گشت ارشاد
2 – فیلترینگ
3 – جلوگیری از اخراج استادان و دانشجویان به دلایل سیاسی

پاسخ مثبت است، به شرط این که بخواهد؛ اما چگونه؟

نیروی انتظامی، تحت امر فرماندهی کل قواست. روال این است که رهبر انقلاب در ابتدای هر دولتی، اختیارات خود در نیروی انتظامی را به وزیر کشور دولت جدید تفویض می کنند. با این تفویض، نیروی انتظامی تحت امر وزارت کشور در می آید و هر چه وزیر کشور دستور بدهد، نیروی انتظامی مکلف به احرای آن است. اگر رئیس جمهوری مخالف گشت ارشاد باشد، به راحتی می تواند دستور جمع شدن این گشت را از طریق وزیرش به نیروی انتظامی ابلاغ کند و این نیرو هم مکلف به اطاعت است.

رئیس جمهور، رئیس شورای عالی امنیت ملی است و دبیرش را نیز او تعیین  می کند که می تواند در تصمیم گیری هایی که به کلان جامعه مربوط می شود، ایفای نقش کند.

رئیس جمهور همچنین رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی است که نهاد سیاستگذار در حوزه دانشگاه هاست؛ به علاوه این که وزارتخانه های علوم و بهداشت نیز تحت امر دولت هستند و او می تواند بخش اعظم سیاست های خود درباره استادان و دانشجویان را از طریق آنها اعمال کند.

همچنین نیمی از اعضای “کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه” که به کمیته فیلترینگ معروف است، وزرای دولت هستند و نیم دیگر به مجلس و قوه قضائیه و صدا و سیما و … مربوط می شوند. بنابر این،حتی اگر همه رای به فیلترینگ دهند، تا دولتی ها نپذیرند، محقق نمی شود.

همچنین رئیس جمهور، عضو شورای عالی سران قواست و می تواند بسیاری از سیاست های خود از  این طریق نیز پیگیری کند.

علاوه بر این ها، رئیس جمهور، مقام دوم کشور به شمار می رود و می تواند بسیاری از رویکردهای خود و مطالبات مردم را در عالی ترین سطوح از رهبری، روسای سایر قوا و بقیه ارکان قدرت پیگیری و برای تحقق شان لابی کند و حتی در امور قضایی هم با رئیس قوه قضاییه، به گفت و گو بنشیند.

این که رئیس جمهور چه رویکردی داشته باشد و چه اموری را پیگیری کند، دقیقاً حال و هوای کشور را در دوران ریاستش تعیین می کند. مثلاً برای سیدمحمدخاتمی اموری مهم بودند و برای محمود احمدی نژاد مسائلی دیگر و برای حسن روحانی و سپس سیدابراهیم رئیسی موضوعاتی؛ می بینید که دوره های همه آنان که همه شان نیز در همین چارچوب سیاسی بودند، بسیار متفاوت از یکدیگر بود و حال ما نیز در هر دوره، متفاوت تر. مهم این است که رئیس جمهور اراده کند و بخواهد.