عباس عبدی، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی گفت: اما واقعیت این است که بدبینی‌هایی نسبت به انتخابات گذشته به‌ویژه نسبت به انتخابات ۱۳۸۸ این شائبه را ایجاد می‌کند که این نوع استدلال‌ها پذیرفته شود.»
او با اشاره به استدلال‌ها افزود: «اولین استدلال این است که هر کدام یک‌سوم احتمال را دارا هستند و وقتی چند برابر می‌شود، احتمال وقوع آن ۹۹ درصد کاهش پیدا می‌کند. به لحاظ آماری می‌گویند کاهش پیدا کند و این یکی از احتمالاتی است که می‌توانسته وجود داشته باشد. اما با توجه به ابهامات گذشته این موضوع از نظر مخاطب پذیرفتنی نیست. بنابراین اگر من هم باشم و راه دیگری نباشد این استدلال را می‌پذیرم. اما راه‌های معتبرتر دیگری وجود دارد.
اولین راه این است که هیچ‌وقت این را ضرب‌در ۳ نمی‌کنند چراکه نماینده نامزدها حضور داشتند و به‌صورت آنلاین هر لحظه تعداد افراد مشارکت‌کننده را حتی بر حسب استان می‌دیدند. برای خود من می‌فرستادند تا حداکثر مشارکت را محاسبه کنم. به عنوان نمونه وقتی ساعت ۶ آرا رشد پیدا کرد محاسبه کردم که مشارکت تا ساعت ۱۲ احتمال دارد به۳۰ میلیون نفر برسد، اما بعد از ساعت ۸ روند کاهشی شد. در حقیقت اعداد به صورت آنلاین وجود داشت.»
عبدی با بیان اینکه شاید بگویند که نرم‌افزار دستکاری‌شده تا آرا ۳ برابر شود، تاکید کرد: «اگر کسی حواسش هست که نرم‌افزار ۳ برابر را نشان دهد، اینقدر حواسش خواهد بود که چند عدد را جابه‌جا کند که این اتفاق نیفتد. فعالان ستاد آقای پزشکیان گفتند برای آزمایش نرم‌افزار، با ارتباطی که با سراسر کشور داشتند حدود ۴۰-۵۰ نتایج صندوق را گرفتند، با نتایج اعلامی از سوی ناظران ستاد پزشکیان مقایسه شده و تمام نتایج بدون حتی یک رای کم و زیاد یکسان بوده است. در گذشته این روند دستی بود و معمولاً کم و زیاد هم می‌شد اما این‌بار چنین اتفاقی نیفتاد. نکته اول اینکه نظرسنجی‌ها بیشتر از این اعداد را اعلام می‌کرد و نظرسنجی‌ها تقلبی نبود.
حتی نظرسنجی‌های خارج از کشور نیز میزان مشارکت را بیشتر از میزان اعلام‌شده عنوان کرده بودند. چطور می‌شود میزان مشارکت اینقدر پایین تلقی شود، اما در نظرسنجی‌ها دروغ گفته شود؟ نکته دوم اگر می‌خواستند تقلب کنند چرا عدد ۳ را انتخاب کردند؟ ضرب‌در ۴ یا ۵ می‌کردند که با نظرسنجی‌ها تطبیق داشته باشد. اساساً این ضرب‌کردن سازوکار پیچیده‌ای دارد و نمی‌شود در صندوق‌ها دست برد. تمام صندوق‌ها در دسترس است و اگر شکایت کنند می‌توانند آن را بررسی کنند.»
این تحلیل‌گر سیاسی با اشاره به اینکه در گذشته نیز از این طریق تقلب صورت نمی‌گرفت، گفت: «در انتخابات مجلس سال ۱۳۹۰ این تقلب را مطرح کردند که مشارکت پایین بوده و به آن ضریب دادند. بررسی کردم و گفتند در تبریز این اتفاق افتاده است. با آقای پزشکیان برای اولین بار تماس گرفتم و پرس و جو کردم که گفت: «چنین چیزی نیست و رای‌های ما همان است که اعلام شده است.» بنابراین نمی‌شود در صندوق‌ها دستکاری کرد.
تقلب در جای دیگری صورت می‌گیرد که باید جلوی آن را گرفت. یکی در خواندن نتایج سر صندوق است. به‌عنوان مثال یک کاندیدا ۱۰۰ رای آورده و نامزد دیگر ۱۵۰ رای. یکی را ۹۰ و دیگری را ۱۶۰ اعلام کنند یا برعکس. درست است که تعداد قابل توجهی زمان خواندن آرا حضور دارند، اما جایی که می‌توان تقلب کرد، این‌جاست.
اما اهمیت این است که اگر ناظری وجود داشته باشد مشخص می‌شود که اشتباه خوانده شده است و دوباره شمارش شده و نتیجه را تصحیح یا باطل می‌کنند. یک نوع تقلب دیگر این است که رای را داخل صندوق بریزند. این تقلب هم به‌راحتی انجام نمی‌شود. البته در انتخابات گذشته به نوعی این تقلب انجام شد چون با شناسنامه انجام می‌شد. اما حالا با کدملی رای‌گیری می‌شود و اگر کسی رای داده باشد دیگر نمی‌تواند رای بدهد.
در گذشته ممکن بود دو دفعه رای بدهند. در حال حاضر این تقلب ممکن نیست مگر آنکه به جای کسی که رای نداده، رای بدهند که در انتخابات مجلس چنین چیزی دیده شد. در این انتخابات ناظران ستاد آقای پزشکیان که از وزارت کشوری‌های قدیم و مسلط به این امور هستند حضور دارند. این ناظران تاکنون اعتراضی نسبت به هیچ موردی نداشتند، ممکن است بعداً موردی پیش بیاید اما قطعاً چنین اعتراضی وجود خارجی ندارد. می‌گویید چرا رخ داده؟ به دلیل همان ۰/۴ درصد. اساساً معنای احتمالات همین است. »