۹ خرداد ماه امسال، شهرداری تهران با اجرای یک طرح «مسکنسازی» در سطح شهر، اعلام کرد: «کلنگ ساخت ۲۰۰هزار
مسکن و واحد مسکونی در تهران را به زمین زدیم.» این مراسم با حضور سرپرست ریاست جمهوری و شهردار برگزار شد. بعداز آن، مدیران شهری تهران اعلام کردند، «شروع به ساخت ۲۰۰هزار واحد مسکونی در تهران، یک اقدام عظیم و بیسابقه در شهر است.» آیا واقعا «شروع به ساخت ۲۰۰هزار مسکن»، کاری عظیم در تهران است؟
بررسیها درباره این پاسخ نشان میدهد، «ساخت ۲۰۰هزار واحد مسکونی در یک روز در شهر تهران، عظیم نیست، بلکه بسیار عظیم است». با این حال، در کنار این پرسش، «سوال مهمتر» آن است که «آدرس این ۲۰۰هزار واحد مسکونی که به نام مسکن حمایتی یا بخشی از طرح مسکن ملی، گفته شده که کلنگ‌‌‌زنی شده، کجاهای شهر تهران است؟» شهرداری هنوز اسامی کامل مناطق و محلههایی را که این ۲۰۰هزار واحد مسکونی در آنها ابتدای خرداد ماه کلنگ‌‌‌زنی شد منتشر نکرده است.
این در حالی است که یک سامانه به نام سامانه شفافیت وابسته به شهرداری تهران وجود دارد که برخی مدارک و مستندات از جمله بودجه سالانه شهرداری در آن منتشر می‌شود. بهتر است برای «اثبات اینکه اتفاق بسیار عظیم در شهر رخ داده است، هر چه زودتر کروکی کامل این کلنگ‌‌‌زنی منتشر شود».
ساخت ۲۰۰هزار واحد مسکونی در تهران بسیار عظیم است چون طی ۸ سال گذشته، میانگین سالانه ساخت مسکن بر اساس پروانه ساختمانی، زیر ۷۰هزار واحد بوده است. همچنین طی همه چهار دهه گذشته و قبل‌‌‌تر، فقط در سه سال، تیراژ ساخت مسکن در تهران، به ۲۰۰هزار واحد رسید؛ سال‌های ۹۰، ۹۱ و ۹۲ به ترتیب برای ساخت ۲۳۳هزار واحد، ۲۵۳هزار واحد و ۲۳۹هزار واحد، در شهرداری تهران پروانه ساختمانی صادر شد. مطابق بررسی ها بازار مسکن برای تعادل نسبی در عرضه و تقاضای خانه، سالانه به حدود ۸۰ تا ۹۰هزار واحد مسکونی نیاز دارد.
