کیمیا علیزاده که اولین مدال تاریخ زنان ایران در بازیهای المپیک را به دست آورده، قصد دارد تا در یک المپیک دیگر به میدان برود. تفاوتش در این است که برای دومین بار پیاپی، کیمیا قرار نیست با پرچم ایران در این رقابتها به میدان برود. او سال 1398 از ایران مهاجرت کرد و پس از حضورش در آلمان و نداشتن زمان کافی برای دریافت تابعیت آلمانی، مجبور شد در قالب تیم پناهندگان در المپیک توکیو به میدان برود.
کیمیا که زمان زیادی از دوران آمادهسازیاش را از دست داده بود، در توکیو تا پای کسب مدال هم پیش رفت ولی در مبارزه برای مدال برنز شکست خورد و نتوانست کار بزرگی را که قبلا در المپیک رقم زده بود، تکرار کند. با وجود این بهتازگی، نزدیک به یک ماهی میشود که کیمیا مشکل تابعیتش را حل کرده و نه برای آلمان، بلکه با پرچم بلغارستان در رقابتهای بینالمللی شرکت میکند. او پیش از این در قالب تیم پناهندگان توانسته جواز حضور در بازیهای المپیک پاریس را به دست بیاورد ولی از آنجا که قرار است برای تیم بلغارستان مسابقه دهد، در پاریس هم با پرچم همین کشور در این بازیها شرکت خواهد کرد. اگرچه نزدیک به دو ماه دیگر به شروع این بازیهای حساس مانده ولی همین حالا علیزاده برای سایر رقبا خط و نشان کشیده و به نوعی ثابت کرده آمادهتر از المپیک قبلی به رقابت برگشته است. او همین روز گذشته برای تیم بلغارستان در رقابتهای قهرمانی اروپا مدال طلا را به دست آورده تا بار دیگر اسمش را در ورزش تکواندو سر زبان بیندازد. کیمیا علیزاده در این مسابقات با شکست حریفان خود از کشورهای فرانسه، ایتالیا، صربستان، کرواسی و انگلستان موفق شد مدال طلای تکواندوی قهرمانی اروپا را از آن خود کند. نکته درخور توجه اینکه کیمیا یک وزن بالاتر از چیزی که قرار است در المپیک مسابقه دهد را تجربه کرده و در وزن 62 کیلوگرم به رقابت پرداخته است. ماحصل ولی برای بلغارها جذاب از آب درآمده؛ چراکه کیمیا تنها مدال تکواندوی زنان و مردان بلغارستان را در این مسابقات کسب کرده و حسابی خوش درخشیده است.
اگرچه هنوز هم در معرفی کیمیا علیزاده از عنوان ورزشکار ایرانیالاصل یاد میشود ولی واقعیت این است که فرصت داشتن این چهره مدالآور چند سالی میشود که از دست رفته است. کیمیا در المپیک قرار است در وزن منهای 57 کیلوگرم شرکت کند که این مورد میتواند تا حدودی وضعیت کاروان ایران را به خطر بیندازد. ماجرا از این قرار است که کاروان ایران در المپیک و در رشته تکواندو در همین وزن، ناهید کیانی را در اختیار دارد. ناهید با توجه به جهش درخوری که در ماههای اخیر داشته یکی از بختهای کسب مدال در المپیک است. البته شانس واقعی او با توجه به امکاناتی که رقبا در اختیار داشتهاند نباید زیاد تلقی شود ولی پیشرفت کیانی در مسابقات اخیر و مدالهای مهمی که به دست آورده و ایستادن در رده دوم رنکینگ همین وزن، همگی باعث شده تا امیدواری نسبت به موفقیت او در پاریس بیشتر شود.
اینجاست که احتمالا تقابل دوباره او با کیمیا علیزاده میتواند زیر ذرهبین برود. کیمیا و ناهید دو دوست قدیمی هستند که بهواسطه مهاجرت علیزاده، حالا تبدیل به دو رقیب هم شدهاند. آنها در بازیهای المپیک توکیو هم خیلی زودتر از حد تصور، در همان دور نخست به یکدیگر خوردند که آن بازی را کیمیا برد و به دور بعد صعود کرد. ناهید به همراه مسئولان ورزش ایران از اینکه دو ورزشکار ایرانی در همان دور نخست به هم خوردهاند گلایه داشته و آن را به انگیزههای سیاسی مرتبط کرده بودند. آن روزها جو به راه افتاده علیه کیمیا در ایران خاصه در صداوسیما هم چندان مثبت نبود و با ساختن برنامههای متعدد سعی در تخریب این چهره مهاجرتکرده داشتند. البته که بار سنگین این هجمه به جای آن گریبان کیمیا علیزاده را بگیرد، روی دوش ناهید کیانی افتاد و او در عین شایستگی نتوانست از لحاظ روحی مهیای رقابت همهجانبه در المپیک توکیو شود. حالا با گذر تقریبی سه سال از آن رویارویی و در آستانه تقابلی جدید، شرایط حسابی دگرگون شده است. در ایران دیگر برنامهای برای تخریب چهره کیمیا علیزده در صداوسیما تهیه نشده و در اقدامی درخور توجه، از دستاوردهای او برای ورزش ایران، چندی پیش تشکر هم شده است. ماجرا مربوط به اقدامی است که کمیته ملی المپیک انجام داد و با دعوت از پدر کیمیا علیزاده به این مراسم از او قدردانی شد. از سوی دیگر، ناهید کیانی هم دیگر آن ورزشکار کمتجربه نیست و در این چند سال رشد قابلتوجهی داشته است. اگرچه پیش از این کیمیا چشمبسته برنده تقابل با ناهید کیانی بود ولی حالا نمیتوان به این سادگی و راحتی کیمیا را از پیش برنده دانست.
با وجود این ولی خطر کیمیا علیزاده برای ورزشکار ایران به قوت خود باقی است. او در تمامی این سالها نشان داده ورزشکار باکیفیتی است و با حفظ ثبات نسبیاش در ورزش، همین حالا یکی از بختهای اصلی کسب مدال در المپیک پاریس هم بهشمار میرود. اگر چنین شود، ایران دوباره باید حسرت ازدستدادن یکی از چهرههای موفقش را بخورد. هرچند این داستان احتمالی «دژاوویی» بیش نخواهد بود. در توکیو، سعید ملایی که او هم از ورزشکاران مدالآور ولی مهاجرتکرده ایرانی بود، توانست برای مغولستان مدال نقره المپیک را به دست بیاورد. ملایی اولین جودوکای ایرانی تاریخ بود که دستش به مدال المپیک میرسید ولی سودش را بلغارها کردند. ملایی پس از المپیک دوباره با تغییر پرچم، عضوی از تیم جمهوری آذربایجان شده و قرار است در بازیهای پیشرو با پرچم همین کشور مسابقه دهد.