اکوبورس: یک کارشناس مسائل اقتصادی با انتقاد از درخواستهای کاذب برای گسترش محدوده برخی مناطق آزاد کشور،گفت:تلاش برای افزایش محدوده برخی مناطق،تنها یک طعمه برای زمینخواری است ونباید با آن موافقت کرد.
به گزارش اکوبورس به نقل از مهر، علی مصطفی زادگان با اشاره به تصویر فعلی مناطق آزاد در کشور گفت: در حال حاضر، تصویر مناطق آزاد و نگرش به آن در جهت استفاده از ساختارهای این مناطق در کشور، زیر سوال است چراکه مناطق آزاد کشور تاکنون عملکرد موفقی نداشته و نتوانستهاند به اهداف خود دست یابند. وی گفت: برای مناطق آزاد، ماموریتهایی همچون تولید و قرار گرفتن به عنوان دروازه صادرات مدنظر بوده است، اما اکنون این مناطق، کریدور واردات شده و این، بزرگترین عیبی است که وجود دارد. کارشناس مسائل اقتصادی افزود: در تمامی مناطق آزاد قرار بر این بود امکاناتی از قبیل زمین، در اختیار سرمایهگذاران قرار گیرد تا به عنوان یک حمایت، تشویقی برای حضور آنها در مناطق ویژه و آزاد شود تا به سرمایهگذاری بپردازند، اما متاسفانه، آنچه که رخ داده آن است که عدهای به نام یک طرح اقتصادی، هکتارها زمین را دریافت کرده و زمینخواری در مناطق آزاد شکل گرفته است؛ و این مساله مبتلابه بسیاری از مناطق آزاد کشور شده است. وی تصریح کرد: مشخصا در منطقه آزاد ماکو، هنوز هم تبعات و آثار ماده ۲۳۶ که مجلس تصویب کرده، مطرح است و جزء تخلفاتی که به قوه قضاییه اجاع داده شده نیز این موضوع مطرح شده بود؛ با این اوصاف مسئولان این منطقه هم اکنون باز هم خواستار افزایش محدوده آن هستند که به نظر میرسد این یک طعمه است و زمین به عنوان وسیله جذب سرمایهگذار، تنها به محملی برای رانت و ایجاد فرصت برای فرصتطلبان تبدیل شده تا زمینخواری کنند. مصطفیزادگان گفت: یکی از بزرگترین مناطق آزادی که در محدوده خود، خروجی مثبتی نشان نداده است، ماکو است که به جای اشتغال پایدار، به رونق کوله بری و بازارچه مرزی روی آورده و چهار مجتمع تجاری محل فروش کالای خارجی را به منزله اشتغالزایی دانسته است؛ در حالیکه اینها شغل پایدار نبوده و کاذب است. وی تصریح کرد: اگر قرار باشد شغل پایداری که در خدمت رشد اقتصادی کشور باشد، ایجاد نشود، اضافه کردن محدوده منطقه، هیچ ثمری نخواهد داشت. وی با بیان اینکه وقتی که یک منطقه آزاد مصوب میشود، باید زیرساختهای لازم برای آن وجود داشته باشد، خاطرنشان کرد: متاسفانه بودجههای دولتی برای توسعه مناطق آزاد به میزان کافی تخصیص داده نمیشود و البته مدیریت نیز به خوبی ایفای نقش نکرده و به جای هزینهکرد منابع محدود مالی در توسعه زیرساختها، به ساخت پارک و هتل در عرصه و عیان یک پارک اقدام شده است، در حالیکه باید زمینه دسترسی مناسب از طریق هوایی و زمینی به منطقه نیز وجود داشته باشد. مصطفی زادگان معتقد است که باید نگاه فرصتطلبی از مناطق آزاد برداشته شده و مجموعه مدیریتی مناطق آزاد، تمام تلاش خود را در جهت فراهم آوردن زیرساختهای توسعه و پیشرفت به کار ببندند.