جامعه بین‌الملل باید هزینه‌های اشغال را برای اسرائیل گران کند

اکوبورس: یک تحلیلگر سیاسی آفریقای جنوبی می‌گوید جامعه بین المللی باید اشغال را از نظر اقتصادی، سیاسی و اخلاقی برای اسرائیل گران تمام کند تا این رژیم دست از اشغالگری خود بردارد.
به گزارش اکوبورس به نقل از مهر، گروه فرهنگ و اندیشه: متنی که در ادامه می‌خوانید نوشته اقبال جاست، تحلیلگر سیاسی و از اعضای اجرایی شبکه بازبینی رسانه، مستقر در آفریقای جنوبی است که توسط رایزنی فرهنگی ایران در این کشور ترجمه و برای مهر ارسال شده است. این متن را که درباره مواجهه دولت آفریقای جنوبی با رژیم صهیونیستی است، در ادامه بخوانید: سیاست اسرائیل همچنان تحت سلطه احزاب راست‌گرا و افراطی آن است. جامعه بین المللی باید اشغال را از نظر اقتصادی، سیاسی و اخلاقی برای اسرائیل گران تمام کند تا دست از اشغالگری خود بردارد. دولت آفریقای جنوبی تا چه زمانی نقض قانون کمک نظامی خارجی توسط افراد محلی را که در ارتش آپارتاید اسرائیل خدمت می‌کنند، نادیده خواهد گرفت؟ هفت سال پیش، یک گروه بلندپایه از آفریقای جنوبی در پی بررسی‌های حقیقت یاب خود در بیشتر سرزمین‌های فلسطینی اشغالی، حقایق بدی را علیه اسرائیل دریافتند. غزه به دلیل شرایط بوروکراتیک اسرائیل مستثنی شد. این بازدید که توسط بنیاد هاینریش بول تسهیل شد، شامل جلساتی با سازمان‌های جامعه مدنی، فعالان حقوق بشر و مردم محلی، شامل فلسطینیان و اسرائیلی‌ها بود. این هیئت متشکل از فعالان ضد آپارتاید، مثل بارنی پیتیانا، ووسی پیکولی و فیروز کاچلیا، رهبران جامعه مدنی ووسیکا دوبولا، بِرَد بروکمن و آدیلا هسیم، سیاستمدار مبالی نتولی، نویسنده و تحلیلگر سیاسی کریستی ون در وستویزن و فعالان آدایا لیلنستین، بروس بیگری و کِرِن بن-زیو بود. آن زمان، آنها خاطرنشان کردند که اشغال نظامی اسرائیل و گسترش شهرک‌سازی در کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی اشغال شده امکان چاره دو کشوری را از بین برده است. در واقع، هفت سال بعد، گسترش شدید شهرک‌ها، که در واقع مراکز مسکونی و تجاری یهودیان در اعماق سرزمین‌های فلسطینی هستند، گزینه‌ای غیرقابل اجرا برای جمعیت بومی فلسطین را به کابوسی همیشگی تبدیل کرده است. در بیانیه‌ای عمومی، این گروه گزارش داد که به جای اینکه تشکیلات خودگردان فلسطین را مسئول کرانه باختری بیابند، متوجه شدند که دولت اسرائیل و نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) کنترل امور نظامی و غیرنظامی مردم فلسطین را در دست دارند: «سربازان در همه جا دیده می‌شوند. کرانه باختری پر از شبکه‌ای از پست‌های بازرسی نظامی، دوربین‌های نظارتی، برج‌های دیده بانی، جاده‌های تفکیک‌شده، و یک دیوار بتنی بسیار بلند است که در سراسر قلمرو بخش‌هایی از کرانه باختری، شامل بیت المقدس شرقی (بخشی از سرزمین فلسطین بر اساس قوانین بین المللی) را به اسرائیل ضمیمه می‌کند.» آنها اقدامات سرکوبگرانه‌ای را علیه مردم فلسطین مشاهده کردند؛ مثلا اختصاص دادن یک سیستم مجوز و کارت شناسایی‌هایی که جایگاه آنها را تا حد ساکنان و نه شهروندان، تنزل می‌دهد: «ما شاهد بودیم که فلسطینی‌ها از طریق پست‌های بازرسی به شکلی که بهتر از آغل دام نیست، کنترل می‌شدند.» اگرچه امروزه اسراییل به طور گسترده توسط کارشناسان حقوقی برجسته بین‌المللی، از جمله سازمان غیردولتی B’Tselem خود اسرائیل، به‌عنوان رژیم آپارتاید شناخته می‌شود، مهم است که روایت شاهد عینی هیئت آفریقای جنوبی را به خاطر بسپاریم: «غیرنظامیان فلسطینی تحت قوانین نظامی هستند که اختیاری و خودسرانه است و آنها برای استفاده از اکثر خدمات به نهادهای اشغالگر اسرائیل متکی هستند، زیرا تشکیلات خودگردان فلسطین دارای اختیارات محدودی است. دادگاه‌های نظامی اسرائیل توسط سربازان اداره می‌شوند و جرایم رانندگی توسط دادگاه‌های نظامی رسیدگی می‌شوند، که هیچ سیستم دادرسی عادلانه نداشته و با حاکمیت قانون مطابقت ندارند. افرادی که در برابر اشغال مقاومت می‌کنند نیز در دادگاه‌های نظامی محاکمه می‌شوند.» عنصر نظامی ظلم وحشیانه اسرائیل نیز به اختصار به عنوان قوانین تبعیض آمیز آشکار ثبت شد. آنها نوشتند که فلسطینیان از نظر کدهای نظامی بازداشت می‌شوند و با تصمیمات تصادفی و به تعویق انداختن پرونده‌ها یا رویه‌های خود مانند «بازداشت اداری» مواجه می‌شوند که به طور بالقوه، آنها را برای مدت نامحدود و بدون دسترسی به نمایندگی قانونی مناسب، زندانی می‌کند. درخواست مجوز برای خروج از کرانه باختری برای کار و اهداف دیگر باید به اداره نظامی ارائه شود. در مقابل، شهرک نشینان اسرائیلی در کرانه باختری تحت قوانین غیرنظامی هستند و مانند هموطنان اسرائیلی خود از تمام حقوق اولیه برخوردارند. در گزارش ارائه شده توسط این گروه آمده است که در بازدید آنها مشخص شد که روند حل و فصل و خلع ید و آوارگی گسترده فلسطینی‌ها کاملا مغایر با هدف چاره دو کشوری است: «به نظر می‌رسد که هدف آن انتقال اجباری جمعیت فلسطین است که به معنای ادامه پاکسازی قومی یا حداقل، مهار فلسطینی‌ها در سیستمی از نواحی تکه تکه شده است. سرکوب خشونت آمیز تظاهرات علیه سلب مالکیت و آوارگی مورد حمایت قوانین سخت نظامی قرار دارد.» بازدید هیئت از دادگاه نظامی اوفر نشان داد که این دادگاه‌ها بر اساس پیش‌فرض گناهکار بودن متهم، در یک فرآیند اداری ناامیدکننده و ناعادلانه، که توسط سربازان کنترل می‌شود، عمل می‌کنند. با وجودی که من به چند بخش کلیدی از گزارش جامع و در عین حال تلخ آنها اشاره کرده‌ام، اما تعجب می‌کنیم که چرا دولت تحت رهبری کنگره ملی آفریقا تا به امروز نتوانسته است خواسته‌های حیاتی زیر را که توسط این هیئت ارائه شده است، در نظر گرفته و اجرا کند: پایان فوری به اشغال نظامی کرانه باختری و غزه که همچنان در محاصره غیرقانونی است و حذف تمامی شهرک‌ها، حمایت از کمپین بین المللی بایکوت، تحریم اسرائیل تا زمانی که قوانین بین المللی رعایت شود. جامعه اسرائیل همچنان تا حد زیادی در حفظ اشغالگری شریک است و سیاست اسرائیل همچنان تحت سلطه احزاب راستگرا و افراطی است. جامعه بین المللی باید اشغال را از نظر اقتصادی، سیاسی و اخلاقی برای اسرائیل گران تمام کند تا دست از اشغالگری خود بردارد. دولت آفریقای جنوبی باید به طور مداوم تمام قوانین مربوطه، از جمله قانون کمک نظامی خارجی را اعمال کند. نکته آخر از این نظر اهمیت دارد که نباید هیچگونه مانع قانونی برای اِعمال مقررات مربوط به کمک نظامی خارجی وجود داشته باشد که هدف از آنها ممانعت از انجام فعالیت‌های مزدورانه غیرقانونی است. شهروندان آفریقای جنوبی که در ارتش اسرائیل مستقر شده‌اند، به خاطر نقض مستقیم مقررات مربوط به کمک نظامی خارجی، نباید اجازه داشته باشند به سرپیچی و در نتیجه تمسخر قوانین ما ادامه دهند. به هر حال، B’Tselem تشریح می‌کند که رژیم اسرائیل در تمام سرزمین‌هایی که تحت کنترل خود است (سرزمین مستقل اسرائیل، بیت‌المقدس شرقی، کرانه باختری و نوار غزه) قوانین رژیم آپارتاید را وضع می‌کند. یکی از اصول کلیدی سازماندهی در سیاست‌های اسرائیل پیشبرد و تداوم برتری یهودیان بر دیگران، یعنی فلسطینی‌هاست.