اکوبورس: محمود دولت‌آبادی «ایران درّودی» را فردی خستگی‌ناپذیر، با ایمان و باورمندی تمام می‌داند و در نوشتاری از آن‌چه باید از او آموخت می‌نویسد.
به گزارش اکوبورس به نقل ازاین نویسنده پیشکسوت در یادداشتی که در پی درگذشت ایران درّودی، هنرمند نقاش در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: «ایران درّودی آن‌چه از ایران درّودی به جا ماند آثار گرانقدر وی بود همچون نقشنگاری شاخص با حسّ حضورش در فضای هنر و فرهنگ کشور ما ایران. اما آن‌چه از ایرانی درّودی می‌توان آموخت و در یادها نگه داشت، نخست عشق به این آب و خاک بود که ما و شما در آن به سر می‌بریم. دیگر سماجت و پشتکار و باز هم سماجت او بود در کارِ هنرش، خستگی‌ناپذیر، با ایمان و باورمندی تمام. دو دیگر و همواره پیکار و پیکار ایران درّودی بود با نیستی که وی را در تهدید مداوم می‌داشت که در مسیر عمر با آن پنجه در پنجه بود؛ قدم به قدم و لحظه به لحظه با اراده سخت ظفرمند. پیش‌تر نوشته و گفته‌ام: انسان زندگی می‌کند تا مرگ را دور بدارد و مگر از یاد ببرد، و کار می‌ورزد [در مورد ایشان هنر می‌ورزد] تا به زندگی خود، به زندگی معنایی ببخشد. و اگر این‌جا به یاد می‌آورم سخن پیشگفته را، از آن است که ایران درّودی شخصی – شخصیتی معتبر از مصادیق چنین معنایی‌ست. زیستن به رغم مرگ باور به قطعیت مرگ، کار و هنر ورزیدن به باورِ یافتن و بخشیدن معنایی به زندگی. آمرزیده باد او و روانش شاد. محمود دولت‌آبادی یازدهم آبان ۱۴۰۰ تهران»