اکوبورس: کارشناس اقتصاد سلامت معتقد است اگر حاکمیت قصد تعدیل یا حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی را دارد باید با تکمیل تیتک و تخصیص منابع نشاندار فروش ارز به بیمهها از مردم حمایت کند و در عین حال نیز تولیدکننده را تأمین مالی کند.
به گزارش اکوبورس به نقل از فارس، داریوش چیوایی کارشناس اقتصاد سلامت به راهکارهای جایگزین تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی پرداخت، وی سخنان خود را اینگونه آغاز کرد: ما الآن ارز واردات دارو که قیمت آن در بازار آزاد حدود ۲۸ هزار تومان هست را ۴۲۰۰ تومان به واردکننده میدهیم. خب میتوانیم این مبلغ را در بازار آزاد یا در سامانهی نیما داشته باشیم، بفروشیم و مابهالتفاوت آن را به بیمهها تخصیص بدهیم. چیوایی گفت: در صورت تخصیص ارز نزدیک به آزاد یا نیما به واردکننده میتوانیم بگوییم که آن انگیزهای که برای قاچاق وجود دارد از بین میرود. طبق برخی برآوردها ۳۰ درصد مصرف دارویی که الآن وجود دارد مربوط به همین قاچاق است. در نتیجه در صورت تغییر این سیاست ۳۰ درصد از مصرف دارو کاسته میشود. حمایت هم زمان از تولیدکننده و مصرفکننده در صورت حذف ارز ۴۲۰۰ وی به اشکالی که مخالفان این تغییر تحت عنوان افزایش بیش از حد مارجینها (حاشیه قیمت) وارد میکنند، بیان کرد: نرخ مارجین میتواند با توجه به افزایش قیمت تعدیل شود و به یک رقم مناسبی برسد که در واقع از شکلگیری هزینه اضافی جلوگیری کند. چیوایی گفت: بالاخره تولیدکننده یا داروخانهای که داشته ۱۵ درصد سود میگرفته از دارویی که با نرخ ۴۲۰۰ بوده، حالا فرض کنید که بخواهد از دلار ۲۵ هزار تومانی هم باز ۱۵ درصد سود بگیرد که خب این رقم مارجین، سود را زیاد میکند و میتوان آن را تعدیل کرد. البته از طرفی باتوجه به صرفه جویی قابل توجهی که با حذف رانت و فساد بالای ارز ۴۲۰۰ تومانی میشود میتوان حاشیه سود را نیز تغییر نداد. وی ادامه داد: از طرفی هم این موضوع مطرح میشود که با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی یا تعدیل آن شرکتهای داروسازی و واردکنندهی مواد اولیه برای واردات مواد اولیه و دارو باید سرمایه در گردش بیشتری داشته باشند. البته این مساله در کوتاه مدت مطرح است ولی طبیعتاً ما باید در این بستهی سیاستی بحث تأمین مالی را هم ببینیم و بانکها و صندوق نوآوری و شکوفایی را پای کار بیاوریم برای اینکه تأمین سرمایه در گردش این شرکتها را به صورت وام داشته باشند. هر تغییری با دشواریهایی همراه است این کارشناس اقتصاد سلامت در پاسخ به این شبهه مخالفین که عده زیادی در ایران بیمه نیستند در نتیجه این جایگزینی به ضرر آنها خواهد بود، گفت: در حال حاضر امکان بیمه شدن به راحتی برای همه وجود دارد. یک تعدادی از این پنج میلیون نفر که به دلیل استغنای مالی اصلاً بیمه خریداری نمیکنند و خودشان نمیخواهند تحت پوشش بیمه باشند. یک تعداد دیگر آنها که در واقع به این نیاز دارند که داروی بیمهای دریافت بکنند، در صورتی که نرخ واقعی بشود اینها خودشان میآیند مراجعه میکنند و اصلاً داروخانه میتواند سازوکاری در نظر بگیرد که اینها بتوانند خیلی سریع از طریق سامانه بیایند در پوشش بیمه قرار بگیرند. حتی برای کسانی که وسع مالی نداشته باشند در حال حاضر امکان بیمه رایگان نیز وجود دارد. وی در ادامه اظهار کرد: این یک بحثی هم که دوستان میگویند از کجا معلوم مابهالتفاوت بیمهها منتقل شود، دولت این را بدهد. بالاخره آنجای کار که باید دوستان پای کار بیایند، همینجاها است؛ یعنی اینکه بنشینیم کنار بگوییم نمیشود، این را که همه میتوانیم. کارشناس اقتصاد سلامت ادامه داد: اگر نخواهیم کاری بکنیم، خیلی راحت است ولی اگر بخواهیم کاری انجام بدهیم نیاز به نظارت دارد. این آن جایی است که باید برای نظارت دستگاههای نظارتی، مجلس، جاهای دیگر پای کار بیایند و کمک کنند که در این شرایط سخت کشور بتواند خودش را نجات بدهد. حذف ارز ۴۲۰۰ فرصت طلایی برای تولیدکنندگان چیوایی گفت: این بحث واقعی کردن نرخ ارز در صنعت دارو میتواند الآن یک فرصت طلایی باشد برای اینکه صنعت دارو با برآورد صحیح از بازارهای جهانی خودش را به سطح تولیدکنندگان عمده دارو در دنیا نزدیک کند و با صادرات به بازار کشورهای منطقه از رکود خارج شده و چرخ اقتصاد و اشتغال را بچرخاند. وی اظهار کرد: ما الآن داریم با فشار آوردن روی صنعت داخل برای حفظ قیمتها با ارز ۴۲۰۰ واردات را تقویت میکنیم، آمدیم تولید کشور را خفه کردیم و جلوی رشد صنعت داروسازی را میگیریم. در حالی که شما ممکن است با واقعی کردن نرخ ارز بتوانی با نصف قیمت، یک سوم قیمت ارز جهانی همین را داخل کشور تولید کنی و اصلاً بتوانی خارج کشور رقابت کنی. این کارشناس اقتصاد سلامت ادامه داد: ما الآن در بحث ماده اولیه و صنایع پتروشیمیمان یک فرصت طلایی داریم برای اینکه بیاییم دیگر از n-1 شروع نکنیم و از مراحل اولیه پتروشیمی شروع کنیم و آن را به مادهی اولیه، مادهی مؤثره و خود دارو برسانیم. ما تا الآن اگر این کار را نکردیم یک بحث عمدهی آن این است که صرفهی اقتصادی ندارد. اگر اقتصادی بشود، اگر قیمتها واقعی شود کاملاً صرفه پیدا میکند. چیوایی گفت: صنعت داروسازی که الآن شاید ۵ برابر ظرفیت کشور زیرساخت برای تولید دارد، میتواند خودش را به بازار جهانی اضافه کند. در حال حاضر در کشور شرکتهایی را داریم که به دلیل به صرفه نبودن تولید شاید یکی دو روز در ماه خط تولیدشان کار میکند یا با ۲۰ درصد ظرفیت فعالیت میکنند. دست وارد کننده و دلال در جیب مصرف کننده واقعی وی اظهار کرد: در حال حاضر وارد کننده و دلال از یارانهای که قرار است به مصرف کننده داده شود بهره میبرند. با واقعی کردن قیمتها میتوانیم به شکوفایی صنعت در این حوزه کمک کنیم به شرطی که به مردم آسیب نزنیم و بسته سیاستی که عرض کردم باید به طور کلی با همدیگر در نظر گرفته شود. بیمهها باید تأمین مالی درستی انجام بدهند، باید دولت مابهالتفاوت ارز را به بیمهها بدهد، فقط هم برای بحث دارو مصرف شود و نظارت هم از طریق سامانهی تیتک انجام شود تا اینکه هم دارو به دست مصرفکنندهی واقعی برسد و هم صنعت رشد کند. چیوایی سخنان خود را اینگونه جمعبندی کرد: اگر حاکمیت بخواهد نقش خودش را درست انجام بدهد، اینهایی هست که عرض کردم. اینکه بنشینیم کنار بگوییم اگر این را برداریم این اتفاق میافتد که بله هر تغییری تبعاتی دارد و ما باید تبعات آن را کنترل کنیم.