اکوبورس: یورونیوز در گزارشی به تحلیل نوسانات امروز بورس تهران پرداخت
به گزارش اکوبورس، به گزارش اقتصادنیوز این سایت نوشت: سقوط دوباره شاخص کل بورس تهران از یک سو چشم‌انداز بازار سهام تهران را برای بسیاری تیره و تار و از سوی دیگر برخی سهامداران را نگران متحمل شدن زیان سنگین کرده است. شاخص کل بورس تهران در ۱۰ روز گذشته نزدیک ۳۰۸ هزار واحد، معادل ۱۵ درصد سقوط کرده و افت این شاخص طی مرداد ماه نیز به حدود ۱۴۴ هزار واحد، معادل ۷.۵ درصد رسیده است. آیا این به معنای زیان متوسط ۱۵ درصدی سهامداران در ۱۰ روز گذشته و ۷.۵ درصدی آنها در ماه گذشته است؟ گذشته از این این میزان کاهش شاخص کل بورس تهران واقعا نگران کننده است؟ شاخص کل بورس تهران، شاخص قیمت است و تنها نمایانگر روند عمومی قیمت شرکت‌های عضو بورس تهران بر پایه میزان سهام منتشر شده آنهاست. این شاخص بر پایه وزن‌دهی متفاوت شرکت بورس به شرکت‌ها محاسبه می‌شود، لذا میزان رشد آن نه نشان دهنده بازده سرمایه‌گذاری در بورس تهران است و نه بازده متوسط خرید سهام را نشان می‌دهد بلکه تنها افزایش وزنی قیمت سهام شرکت‌ها را در جریان معاملات بازار سهام نشان می‌دهد. اما تغییرات شاخص قیمت و بازده نقدی یا همان شاخص درآمد کل، نشانگر بازده کل بورس تهران است و همزمان از تغییرات قیمت سهام و سود نقدی پرداختی شرکت‌ها، متأثر می‌شود. افت این شاخص در مرداد ماه حدود ۴.۵ درصد بوده و طی ۱۰ روز گذشته نیز نزدیک به ۱۳ درصد بوده است. بنابراین افت بازده بورس تهران پایین‌تر از میزان سقوط شاخص کل آن بوده است. شاخص کل بورس تهران از ۲۲ اردیبهشت ماه گذشته و زمانی که این شاخص یک میلیون و ۴۷ هزار واحد بود، طی چهار روز کاری ۷۹ هزار و ۸۸۰ واحد معادل ۷.۶ درصد کاهش یافت. اواسط اسفندماه گذشته نیز شاخص در جریان پنج روز کاری ۶۰ هزار ۷۶۲ واحد معادل ۱۰.۹ درصد تنزل کرد. پیش از آن هم در نیمه دی ماه شاخص کل ۳۰ هزارو ۲۹۲ واحد نزدیک به ۷.۹ درصد پایین آمده بود. هفته سوم مهرماه پیش نیز این شاخص ۲۴ هزار و ۷۹۹ واحد معادل ۷.۶ درصد کاهش یافته بود. بنابراین طی ۱۰ ماه گذشته به فاصله هر دو تا سه ماه یک بار، شاخص کل بورس تهران شاهد یک تعدیل معنادار یا به اصطلاح کارشناسان بازار سرمایه، اصلاح قیمت‌ها بوده است. لذا هنوز برای صدور حکم قطعی پایان دوران خوش سرمایه‌گذاری در بورس تهران آن هم پس از رخداد یک دوره کوتاه مدت افت شاخص کل بسیار زود است و برای نتیجه‌گیری قطعی در این باره باید منتظر مشخص شدن سطح تاثیرگذاری عوامل بنیادین و سیاست‌گذاری‌های میان مدت دولت و سازمان بورس و اوراق بهادار ایران بود.