اکوبورس: جمهوری اسلامی ایران که روزی با تحریم‌های دشمن از جایگاه واقعی خود در بین ارتش‌های جهان فاصله گرفته بود، دوباره درحال بازپس‌گیری آن است.
به گزارش اکوبورس، ارتش‌های کشورهای مختلف در طول هر سال تجهیزات فراوانی را می‌سازد که هر کدام از آن‌ها در مولفه‌های قدرت نظامی یک کشور موثر هستند و با همین تسلیحات در بین سایر ارتش‌ها رتبه‌بندی می‌شوند. رتبه‌بندی ارتش‌های جهان هر سال توسط سایت‌های معتبر نظامی، چون گلوبال فایرپاور ارائه و به روز می‌شود که ارتش جمهوری اسلامی ایران هم شامل آن می‌شود، این سایت‌ها براساس مولفه‌هایی، چون میزان هزینه‌های صرف شده برای تجهیز قوای نظامی، تعداد تجهیزات و ادوات در اختیار یگان، معیشت، تولید ناخالص داخلی، تعداد نظامیان، تعداد کشتی‌های جنگی و زیردریایی‌ها، تعداد هواپیماها و هلی کوپترها، تعداد تانک‌ها و نفربرها و شرایط جغرافیایی حاکم بر کشور مورد نظر و مواردی از این دست اقدام به رتبه‌بندی می‌کنند. نکته جالب این است که در این رتبه‌بندی کشورهایی، چون ایالات متحده آمریکا با صرف هزینه هنگفت نیروهای خود را مجهز کرده‌اند در صدر هستند و برخی کشورها از جمله همسایگان ایران در حاشیه خلیج فارس نیز با خریدار سنگین تسلیحات غربی در بین ۳۰ کشور اول جهان قرار دارند، اما حتی نمی‌توانند یک پیچ از این قطعات را تعویض کنند و این در حالی است که برخی کشورها، چون جمهوری اسلامی ایران که بدون هیچ وابستگی به غرب و شرق در بین ۱۵ کشور برتر است. ارتش جمهوری اسلامی ایران امروز رتبه چهاردهم دنیا را در اختیار دارد، اما روزگاری بود در رژیم پهلوی که این نیرو وابستگی شدیدی به تجهیزات غربی داشت، اما پس از پیروزی انقلاب و با تحریم سقوط چندین پله‌ای را تجربه کرد که با همت جوانان مومن و انقلابی مسیر بازگشت با جایگاه واقعی در حال طی شدن است. تجیزات بومی عامل رشد ارتش ایران ارتش جمهوری اسلامی ایران در چند سال اخیر بخاطر ساخت تجهیزات بومی و سرعت بالا در تولید انبوه آن‌ها از رتبه بیست و سوم در سال ۲۰۱۶، در سال ۲۰۱۷ به رتبه ۲۱ جهان دست پیدا کرد و با روند رو به رشد خود در سال ۲۰۲۰ توانسته جایگاه خود را به عنوان چهاردهمین ارتش دنیا تثبیت کند. متخصصان ایرانی توانستند با طراحی و تولید تجهیزات پیشرفته و مدرن، چون تانک کرار، جنگنده کوثر و سامانه پدافندی باور ۳۷۳ آن هم زمانی که دشمنان تصور نمی‌کردند تهران توفیقی داشته باشد به این جایگاه برسند. جمهوری اسلامی ایران سال‌ها با بودجه ۶ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلاری برنامه نظامی خود را مدیریت می‌کرد، اما در چند سال اخیر این میزان را به ۱۹ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار افزایش داده که آن هم بخاطر افزایش جایگاه ارتش ایران است، در نیروهای مسلح کشور ۴۷ میلیون و ۳۲۴ هزار و ۱۰۵ نفر آموزش‌دیده نظامی حضور دارند که حدود ۱ میلیون و ۳۹۴ هزار و ۴۷۶ نفر آن‌ها هر ساله به سن حضور در نیروهای نظامی می‌رسند که از این میزان ۸۷۳ هزار نفر نیروی رسمی نظامی هستند که ۵۲۳ هزار نفر نیروی فعال میدان نبرد و ۳۵۰ هزار نفر نیروهای ذخیره هستند. در ارتش جمهوری اسلامی ایران چهار بازوی قدرتمند زمینی، هوایی، دریایی و پدافند حضور دارند که در حوزه زمینی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران ۲ هزار و ۵۶ دستگاه تانک، ۴ هزار و ۳۰۰ دستگاه خودرو ترابری، بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ قبضه سلاح خودکششی و ۱ هزار و ۹۳۵ فروند سامانه موشکی را در اختیار دارند. در نیروی هوایی ایران تا سال ۲۰۲۰ تعداد ۵۰۹ فروند جنگنده حضور دارند که از این بین ۱۵۵ فروند جنگنده – رهگیر، ۲۳ فروند مخصوص حمله هوا به زمین، ۶۲ فروند هواپیمای ترابری و ۹۴ فروند جنگنده آموزشی هستند، البته این اعداد تقریبی هستند چرا که متخصصان نیروی هوایی ارتش در چند سال قبل توان تولید جنگنده را بدست آورده‌اند؛ در کنار جنگنده کشورمان ۱۰۰ فروند از انواع بالگردها را در اختیار دارد که تعداد ۱۲ فروند از آن‌ها بالگردهای ما تهاجمی هستند. در حوزه دریایی هم ارتش جمهوری اسلامی ایران که قدرت خود را با ساخت ناوشکن‌هایی چون جماران و دماوند ثابت کرده بود؛ در سال ۲۰۲۰ توانست با ساخت ۳۹۸ فروند از انواع ناوها، شناورهای تندرو و تجهیزات جدید دریایی که ۷ فروند از آن‌ها ناوچه، ۳ فروند ناوچه سبک، ۳۴ فروند زیردریایی، ۳۴۲ فروند شناور گشتی و ۸ قبضه مین دریایی هستند، قدرت خود را به رخ جهان بکشاند، البته در این حوزه جوانان ایرانی توانستند ناوشکن سهند را با تکنولوژی روز جهان بسازند و سامانه دفاع نقطه‌ای کمند را روی ناوشکن‌ها نصب کنند که حریف سامانه فالانکس آمریکا است. البته در این راه دانش ساخت ناوشکن‌های سه بدنه‌ای یا تریماران هم بدست آمده و فرمانده نیروی دریایی ارتش اعلام کرده که نسل جدید ناوشکن‌ها نداجا از نوع تریماران خواهد بود که خود کاری بزرگ است. در حوزه پدافندی نیز بسیاری از کشورها صاحب تکنولوژی هستند، اما در سایت‌های نظامی حساب نمی‌شوند و جمهوری اسلامی ایران هم با ساخت سامانه‌هایی، چون باور ۳۷۳، ۱۵ خرداد، تلاش، سوم خرداد و طبس که هر کدام به نحوی آسمان کشورمان را به امن‌ترین آسمان منطقه تبدیل کرده‌اند پا به میدان نبرد گذاشته‌اند. آمار موسسه گلوبال فایرپاور که مربوط ابتدای سال ۲۰۲۰ میلادی است نشان می‌دهد که ارتش ایران روند روبه رشدی را در پیش گرفته و با تولید تجهیزات پیشرفته و تجهیز یگان‌های خود به این سلاح‌ها می‌تواند چنان قدرتی پیدا کند که تمام دنیا به خصوص دشمنان را متعجب کند.