کاسه صبر ایران لبریز شد

اکوبورس: چه انگلیسی ها خویشتن داری و صبر ایران را نوعی ضعف تفسیر کرده باشند و یا اینکه عمدا به دنبال محقق نمودن برنامه های آمریکا در منطقه بوده اند یا نه، ظاهرا ایرانی ها نشان دادند که کاسه صبر هم حدی دارد و در نهایت لبریز می شود وابایی از رویارویی با روباه پیر ندارند.
به گزارش اکوبورس، در حالی که شاید هر از گاهی و یا هر چند ماه یک بار یک کشتی ایرانی مسیر اش به تنگه جبل الطارق بخورد تا در تور دزدان دریایی انگلیسی بخواهد گیر کند، ماهانه چیزی حدود ششصد کشتی بزرگ و کوچک انگلیسی در منطقه خلیج فارس تردد دارد و بالطبع این امکان برای ایران میسر است که ظرف یک روز چندین کشتی انگلیسی را توقیف کند. در مقاله های قبلی هم ذکر کردیم که فقط یک سیاست مدار ابله می تواند فکر کند که  انگلیسی ها با ارسال دو سه ناو خود به منطقه خلیج فارس می توانند کشتی های خود را مورد حمایت قرار دهند، واگر ایرانی ها تا به دیروز کشتی انگلیسی ای را توقیف نکردند به دلیل نا توانی نبود به دلیل این بود که هنوز تصمیم سیاسی گرفته نشده بود. توجه داشته باشید انگلیسی ها هزاران کیلومتر دورتر از سرزمین خود هستند در حالی که ایرانی ها در وسط حوزه خود قرار دارند. حال جالب تر اینکه توجیه انگلیس برای توقیف نفتکش روسی حامل نفت ایرانی مبنی بر اینکه شک داشتند این کشتی به سمت سوریه در حرکت بود یک توجیه محکمه پسندی به حساب نمی آید چون قوانین بین المللی هیچ الزامی برای ایران یا روسیه (مالک کشتی) ایجاد نمی کند که بخواهد از تحریم های اتحادیه اروپا بر علیه سوریه تبعیت کند، مضاف بر اینکه اصلا هنوز تکلیف انگلیس در اتحادیه اروپا نیز مشخص نیست. در مقابل توجیه ایران برای توقیف نفتکش و یا نفتکش های انگلیسی کاملا طبق مقررات بین المللی می باشد چون معمولا این کشتی ها در مخازن خود آب دریای شمال را پر می کنند تا کشتی مقداری عمق بگیرد ودر شرایط بد آب وهوایی اقیانوس ها بر نگردد، و وقتی که به منطقه خلیج فارس می رسند برای پر کردن مخازن خود این آب ها را خالی می کنند و این آبها با خود هم جلبک های دریای شمال وهم برخی پلانکتون ها و موجودات ریز را حمل می کنند که با شرایط زیستی منطقه همخوانی ندارند و به صورت تهاجمی عمل می کنند. این موضوع در مجامع بین المللی مطرح شده بود و طبق قوانین قرار بود که این کشتی ها به هیچ وجه چنین کاری را انجام ندهند اما کشتی های انگلیسی به انجام این تخلف بین المللی خود ادامه می دهند و خوب علاوه بر تخریب محیط زیست به گونه های حیوانی و گیاهی منطقه آسیب زیاد می زنند و بسیاری از صخره های مرجانی که زیبایی خلیج فارس به آنها وابسته اند به دلیل همین کار کشتی های انگلیسی نابود شده اند. برای اینکه ایرانی ها نتوانند این کشتی ها را ردیابی و رصد کنند این کشتی ها در حین تخلیه ضایعات خود اقدام به خاموش کردن دستگاه های رصد می نمایند که  این هم خود به نوعی تخلف از مقررات بین المللی به حساب می آید. با توجه به این شرایط ایران نه فقط مجاز می باشد طبق قوانین بین المللی این کشتی ها را توقیف کند بلکه دادگاه های ایران مجاز هستند که جرایم بسیار سنگین بر این کشتی ها اعمال کنند. با این حال ایرانی ها برای اینکه به تشنج در منطقه دامن نزنند در بسیاری از موارد از خیلی مسایل چشم پوشی می کردند و با تذکر دادن جلوی تخلیه این ضایعات را می گرفتند اما خوب امروزه تصمیم گرفته اند طبق حق و حقوق بین المللی خود عمل کنند. طی سه هفته اخیر ایرانی ها تلاش کردند که از راهکارهای دیپلماتیک برای حل مساله کشتی خود استفاده کنند اما انگلیسی ها نشان دادند که فقط زبان زور را می فهمند و وقتی که دادگاه جبل الطارق علیرغم همه توافقات سابق تصمیم گرفت کشتی ایرانی را سی روز دیگر توقیف کند طبیعی است که آنها نیز باید توقع می داشتند که با واکنش ایران مواجه شوند. هنوز مشخص نیست که تصمیم مقامات سیاسی ایران چیست؛ و آیا این ماجرا یعنی توقیف کشتی و یا کشتی های انگلیسی با ماجرای توقیف کشتی ایرانی ربط دارد یا نه؟ اما قطعا اگر تصمیم بر توقیف کشتی های انگلیسی گرفته شود از فردا صبح گشتی های ایرانی شرق تا غرب خلیج فارس را طی خواهند کرد و هر لحظه انگلیسی ها باید منتظر توقیف یکی از کشتی هایشان باشند. قطعا هم از این لحظه به بعد نه فقط هزینه تردد کشتی های انگلیسی در منطقه دو چندان خواهد شد بلکه حتی قیمت نفت هم افزایش خواهد یافت و آنهایی که برای جانشینی خانم ترزا مای نخست وزیر انگلیس (حدود سه روز دیگر) خیز برداشته اند باید کار خود را با یک بحران بین المللی بر دوش خود شروع کنند، مضاف بر اینکه دولت انگلیس باید در مقابل مجلس و مردم پاسخگو باشد که بر چه اساسی به دلیل تقاضای ایالات متحده انگلیس را درگیر چنین شرایطی کرده؟ منبع: اسپوتنیک