مستاصل از دریافت وام کوچک

یکم- آیا دولت‌های ایران مالک سپرده‌های بانکی شهروندان هستند؟ بدیهی است که اینطور نیست و مطابق قانون، عرف و شرع، سپرده هر شهروند در هر بانکی اعم از دولتی یا غیر‌دولتی در مالکیت سپرده‌گذار است. بنابراین بانک‌ها تنها به نیابت از شهروندان این سپرده‌ها را نگه می‌دارند و باید به اندازه نرخ تورم سالانه به سپرده‌گذاران سود بدهند.
دوم- آیا دولت‌ها در ایران این گزاره قانونی و عقلی بالا را قبول دارند؟ بدیهی است با توجه به کارنامه دولت این کار را انجام که نمی‌دهند هیچ، بلکه به بانک‌ها دستور می‌دهند به چه نرخی و به چه متقاضیانی وام دهند و به این ترتیب سپرده‌گذاران خرده‌پا را با زیان روبه‌رو می‌کنند. سپرده‌گذاران کلان توانایی و دانایی دارند که پول خود را به بازارهای دیگر ببرند.
سوم- دولت سیزدهم وعده داده بود به شهروندان خرده‌پا وام با شرایط مناسب می‌دهد تا آنها به بازار نزول‌خواران نروند و برای یک وام مثلا ۱۰۰ میلیون تومانی انواع چک و سفته ندهند و با شرخر روبه‌رو نشوند. اما امسال جلوی این وام‌ها را گرفته‌اند. چرا؟ معلوم نبود. تا اینکه دیروز بانک مرکزی اطلاع داد برای پرداخت وام‌های خرد شرایط تازه شناسایی می‌کند و متغیرهای پرشماری را برای اعتبار‌سنجی لحاظ کرده است. کسی هم نیست به این دولت اعتراض کند چرا مردم را با خفت و خواری از این بانک به آن بانک می‌فرستید و دست آخر هم می‌خواهید ده‌ها شرط بگذارید و مردم را خوار و خفیف کنید؟

منبع: جهان صنعت