انتخابات هیات‌رییسه اتاق بازرگانی ایران با فرازها و فرودهایش برگزار شد و اکثریت بخش خصوصی مدیران تازه‌ای برای ریاست و هیات‌رییسه را انتخاب کرده و حالا به‌رغم برخی نوشته‌ها و داوری‌ها دوره جدید فعالیت این اتاق شروع شده است. پوست‌اندازی مدیریت این نهاد خصوصی و شروع دوره تازه اتاق باید به پوست‌اندازی در راهبردها، روش‌ها و منش‌های اتاق بینجامد. با توجه به مجموعه شرایط اقتصادی کشور و سهم اتاق در توزیع قدرت اقتصادی به نظر می‌رسد مدیران تازه چند کار را باید در دستور کار قرار دهند.
۱- اکثریت بخش خصوصی به این مدیران اعتماد کرده و آنهایی که به رقبای هیات‌رییسه فعلی نیز رای داده‌اند بدون تردید حالا دیگر در شرایط پشتیبانی از اتاق قرار خواهند گرفت. بنابر‌این اصلی‌ترین وظیفه مدیران اتاق در آینده این است که با کارآمدی، بهره‌گیری از همه نیروهای وفادار به توسعه بخش خصوصی و نیز رهبران تشکل‌ها و روسای اتاق‌ها و نیروهای ورزیده بیرون از اعضای اتاق‌های سراسر کشور و استفاده بهینه از قدرت رسانه‌های ایران جواب اعتماد رای‌دهندگان و ده‌ها هزار عضو اتاق و همچنین فعالان خصوصی را بدهند. هرگونه ناکارآمدی و بیراهه‌روی که به اعتماد بخش خصوصی آسیب بزند خطای نابخشودنی است. مدیران این دوره از اتاق نمی‌‌توانند سکوی پرش و قدرت گرفتن واقعی بخش خصوصی باشند.
۲- در حال حاضر در اقتصاد ایران سه دسته بازیگر در سطح بنگاه‌ها فعالیت دارند که عبارتند از: شرکت‌های دولتی، شرکت‌های شبه‌دولتی و وابسته به نهادهای عمومی، خصولتی و همچنین بنگاه‌های خصوصی. واقعیت این است که با کمرنگ شدن و کمتر شدن سهم بخش دولتی به دلیل واگذاری سهام شرکت‌ها، در حال حاضر قدرت خصولتی‌ها بیش از دو بخش دیگر شده است. مدیریت اتاق ایران باید با ارائه پژوهش‌های کارشناسانه و ارائه راه‌حل‌های بنیادین و دادن مشورت در بالاترین سطح کارشناسانه، توازن قوا را به سود بخش خصوصی به ویژه در انجام طرح‌های عمرانی و تخصیص منابع ارزی و بانکی برگرداند. نیک می‌دانیم این وظیفه سترگی است و برای رسیدن به این هدف شهامت و شجاعت در ابعاد گوناگون لازم است. ادامه این روند، بخش خصوصی را بیش از پیش کوچک و کوچک‌تر خواهد کرد. مدیریت اتاق ایران باید روی مساله مولد‌سازی دارایی‌های مردم ایران و بهترین راهبردها برای این تصمیم بزرگ ملی حساسیت کافی داشته باشد و خصوصی‌سازی را به سویی ببرد که مقام معظم رهبری نظام خواسته‌اند.
۳- واقعیت این است که مدیریت سابق اتاق با همه کوشش‌ها‌ی خود برای اعتلای اتاق به لحاظ رسانه‌ای کامیاب نبود. در اتاق فعالیت‌هایی رخ می‌داد که نیازمند اطلاع‌رسانی گسترده و بهنگام بود. مدیریت جدید در این مسیر باید با همه رسانه‌های داخلی همکاری گسترده داشته باشد و از غلتیدن به یک سو و یا چند سو دوری کند. اگر اتاق بتواند رسانه‌های ایران را به طور متوازن و متعادل به همکاری فراخواند و مدیریت اطلاع‌رسانی خود را نیرومند کند چشم‌انداز بهتری پیش رو خواهد داشت.
منبع: جهان صنعت