آقای خیابانی به جای لباس بازیکنان از مشکلات حق پخش، ورزشگاه ها، فساد و … بگویید
معمولاً جواد خیابانی در برنامه های تلویزیونی انتقادات سازنده‌ای نمی‌کند و با مطرح کردن صحبت‌های سطحی مانند پوشش بازیکنان فوتبال، فقط باعث بروز حواشی می‌گردد.
استخراج این عدد، موجی از واکنش‌ها را به دنبال داشت که اغلب آنها سلیقه‌ای و با محوریت زیبایی‌شناسی بود. طبیعتا اینها سوژه مطلب ما نیست. هر کسی هر چیزی دلش بخواهد می‌تواند بپوشد و دیگران هم می‌توانند نظرشان را بگویند. بحث‌برانگیزترین واکنش را اما جواد خیابانی، نه در خلوت، بلکه روی آنتن زنده تلویزیون نشان داد؛ آنچه بار دیگر این مجری و گزارشگر قدیمی تلویزیون را در فضای مجازی وایرال کرد.
خیابانی در بخشی از سخنانش در نقد پوشش رضاییان گفت: «آیا جامعه خود را شناختید؟ مردم خود را شناختید؟ آیا شمایی که همواره می‌گویید به فکر مردم هستید و از نبود آب و برق می‌گویید، کمکی به این مردم کردید؟
رفته‌اید به جای پول‌های زیاد لباس، یک موتور برق بخرید و بگذارید در یک بیمارستان که آن بیمارستان در نبود برق کارش راه بیفتد؟ نکردید؛ اگر کردید بگویید که ما هم بدانیم تا برای شما دست بزنیم. رضاییان نمی‌تواند آن‌طوری که دلش می‌خواهد باشد. شیک‌پوشی با فخر فرق می‌کند. اینطوری کسی که پول ندارد، آه نمی‌کشد؟»
با کمال تاسف باید گفت این یک جا را ناچاریم کنار فوتبالیست‌هایی بمانیم که خودمان خوب می‌دانیم و هزار بار هم نوشته‌ایم که اغلب خیلی بیشتر از حق‌شان پول می‌گیرند و بسیاری از رفتارهای‌شان هم زیبنده نیست. با این حال حقیقتا نمی‌فهمیم بی‌برقی بیمارستان‌ها چه ربطی به امثال رامین رضاییان دارد؟ انتظار می‌رود امثال جواد خیابانی از آن تریبونی که در اختیارشان قرار گرفته، برای پرداختن ریشه‌ای‌تر به مسایل استفاده کنند.
بد است که در بزرگ‌ترین و فراگیرترین رسانه کشور، سطح مباحثی مثل فقر و بی‌پولی یا قطعی برق تا این حد کاهش بیابد؛ تا آنجا که رسما به یک فوتبالیست بگوییم لباس گران نپوش تا آنهایی که ندارند، آه نکشند. راستی اگر رضاییان با لباس مارک‌دار و لوکس در انظار ظاهر نشود، مشکل بی‌پولی مردم حل خواهد شد؟
بله؛ این مملکت اسطوره‌ای مثل رسول خادم دارد که همراه با دوستان دلسوز و وطن‌دوستش، عمرشان را وقف گره‌گشایی از کار مردم کرده‌اند. چنین بودن، بسیار ارزشمند است و به همین جهت هم یکی مثل خادم در قلب ملتش خانه کرده. با این حال در شرایط عادی، این نباید تبدیل به «قاعده» شود.
حل مشکلات مردم، ریشه‌کن کردن فقر در حدی که با تماشای لباس دیگران «آه» کشیده شود، تدبیر برق در یکی از آفتابی‌ترین کشورهای جهان، مدیریت گاز در سرزمینی چنین ثروتمند و پرانرژی، از بدیهی‌ترین وظایف دولتمردان است.
حالا اگر همه برنامه‌ها درست اجرا شد و باز جایی گره‌ای باقی ماند، طبیعتا ستاره‌ها و سلبریتی‌هایی که به میدان می‌آیند، بین مردم‌شان ارج و قرب مضاعف خواهند یافت. کاش جای استثناء را با قاعده عوض نکنیم. این رویکرد همانقدر سهل‌انگارانه خواهد بود که گمان کنیم حل مشکل برق، با راهکاری مثل خرید یک موتور برق برای بیمارستان‌ها امکان‌پذیر است!
